برآورد ذخیره کربن روی زمینی در جنگل کاری شهری با استفاده از داده های ماهواره ای (مطالعه موردی: پارک جنگلی چیتگر تهران)

هدف از تحقیق حاضر برآورد ذخیره کربن جنگل کاری شهری به روش غیر مستقیم با استفاده از ماهواره GeoEye-۱ بوده که برای این منظور توده های کاج، اقاقیا و ون  موجود در پارک جنگلی دست کاشت چیتگر تهران مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ۱۰۲ قطعه نمونه به­ مساحت پنج آر با استفاده از روش تصادفی منظم برداشت گردید. پس از برداشت اطلاعات زمینی ارتفاع ، قطر برابر سینه و محاسبه چگالی درختان، زی توده محاسبه و سپس با اعمال ضریب ۴۷/۰، ذخیره کربن بدست آمد. پنج شاخص پوشش گیاهی تولید و میانگین ارزش بازتابی قطعات نمونه بر روی تصویر ماهواره­ای  استخراج گردید. از میانگین ارزش بازتابی  نقاط متناظر قطعات نمونه زمینی، در تمامی شاخص ها استفاده شد و با استفاده از ذخیره کربن اندازه گیری شده زمینی و اطلاعات استخراج شده  از روش های سنجش از دوری، محاسبات همبستگی در محل نمونه ها انجام شد. از روش رگرسیون خطی برای تجزیه و ارزیابی رابطه بین ذخیره کربن روی زمینی از داده های زمینی و اطلاعات رقومی تصویر ماهواره ای ذکر شده، استفاده و رابطه های برآورد زی توده ارائه شد.سپس با استفاده آزمون t جفتی مدل ها  مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسی نشان داد که در تصویر GeoEye-۱ شاخص NDVI و ارزش بازتابی باند مادون قرمز نزدیک (NIR) به ترتیب با ۶۵۹/۰ و ۳۹۶/۰ بیشترین ضریب همبستگی را با میزان ذخیره کربن حاصل از آماربرداری زمینی دارد و می توان با استفاده از مدل رگرسیون خطی، ذخیره کربن را برآورد نمود.

Keywords:

Biomass , Carbon Storage , Satellites Geoeye-۱ , Vegetation Indices , ذخیره کربن , زی توده , شاخص های گیاهی , ماهواره GeoEye-۱