بررسی رابطه کمی و کیفی تجدید حیات با اندازه روشنه در تیپ های مختلف راش (مطالعه موردی: طرح جنگل داری سوردار انارستان مازندران)

در جنگل­های دانه زاد به­ویژه در شیوه جنگل­شناسی نزدیک به طبیعت، آینده جنگل به استقرار پایدار نهال­های مستقرشده، در روشنه­ها بستگی دارد. تحقیق حاضر در همین راستا و به­منظور  بررسی رابطه بین خصوصیات کمی و کیفی تجدیدحیات با اندازه روشنه در دو تیپ مختلف راش خالص و راش با سایرگونه ها، در سه سطح ۳-۵/۱، ۵-۳ و ۱۰-۵ آری در مجموع تعداد ۶۰ روشنه در دو تیپ مختلف راش (۳۰ روشنه در هر تیپ) با روش نمونه­گیری انتخابی، در طرح جنگل­داری سوردار انارستان استان مازندران، انجام شد. سپس کمیت و کیفیت زادآوری در آنها مورد شمارش، اندازه­گیری و تحلیل آماری قرار گرفت. تعداد نهال­ها در روشنه­های مختلف در هر یک از دو تیپ، دارای اختلاف معنی­داری در سطح یک درصد بوده و در روشنه­های کوچک و متوسط تعداد نهال­ها بیشتر و در روشنه­های بزرگتر کمتر  بود. میانگین سطح روشنه­ در توده­های راش آمیخته بیشتر از ­خالص بوده و در سطح ۱ درصد اختلاف معنی­داری را نشان داد. طبق آزمون دانکن بیشترین سطح روشنه در جهت شرق و پس از آن در جهت­های شمال شرقی و غرب بوده است. همچنین نتایج نشان داد، با افزایش سطح روشنه­ها از تعداد نهال­ها و کیفیت آنها در هر یک از تیپ ها کاسته شده و بر تعداد دوشاخگی نهال­ها افزوده می گردد. از این رو می توان بهترین سطح اندازه روشنه را با اطمینان از آینده نهال­های مستقر شده، حداکثر ۳ تا ۵ آر پیشنهاد کرد.

Keywords:

Gap , Beech forest , Qualitative and Quantitative seedling , Sourdar Anarestan , Mazandaran , روشنه , راشستان , کمیت و کیفیت نهال , سوردار انارستان , مازندران