بررسی اثر موضعی اسانس آویشن (Thymus vulgaris L.) بر التیام زخم جلدی نوع برشی عفونی شده با Candida albicans در موش آزمایشگاهی سفید بزرگ (مطالعه هیستوپاتولوژیکی)
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 275
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-32-4_005
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1400
Abstract:
عفونت های زخم ناشی از Candida albicans در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است. عدم دسترسی آسان، گران بودن داروها، عوارض جانبی ناشی از آنها و به ویژه توسعه مقاومت دارویی، سبب شد تا استفاده از مواد بیولوژیک به عنوان راه حل های جایگزین مطرح گردد. یکی از این مواد بیولوژیک که از دیرباز خواص ضدمیکروبی آن به اثبات رسیده است، گیاه آویشن (Thymus vulgaris L.) می باشد. مطالعه اخیر به منظور بررسی اثر موضعی اسانس آویشن بر التیام زخم جلدی نوع برشی عفونی شده با Candida albicans در موش آزمایشگاهی سفید بزرگ انجام شد. در این مطالعه که بر روی ۳۶ موش آزمایشگاهی سفید بزرگ نر نژاد ویستار با میانگین وزنی ۱۰±۲۱۰ گرم انجام شد، پس از بیهوشی عمومی و ایجاد یک زخم مربع شکل با ابعاد ۵/۱ در ۵/۱ سانتی متر در محل بین دو کتف، به وسیله ۱/۰ میلی لیتر از سوسپانسیون مخمر Candida albicansبلافاصله به محل زخم اعمال شد. سپس موش های آزمایشگاهی سفید بزرگ آزمایش در سه گروه ۱۲تایی (شاهد، پماد ۳% و پماد ۵/۱%) به طور تصادفی توزیع و هر گروه خود به ۴ زیرگروه ۳تایی (گروه های نمونه برداری در روزهای مختلف) تقسیم گردید. در طول اجرای طرح، در پایان روزهای ۴، ۸، ۱۲، ۱۶ و ۲۰ از زخم های گروه های مختلف، به منظور بررسی های هیستوپاتولوژیک و شمارش مخمر، به وسیله پانچ مخصوص بیوپسی، نمونه گرفته شد. براساس نتایج بدست آمده از این مطالعه، اختلاف معنی داری از نظر تاثیر پماد ۳% و ۵/۱% در کاهش تعداد مخمر Candida albicansدیده نشد، ولی این اختلاف در مقایسه با گروه شاهد به طور محسوسی معنی دار بود (۰۰۱/۰>P). همچنین مطالعات هیستوپاتولوژیک نشان داد که از نظر کاهش عروق خونی، کاهش حضور سلول های چند هسته ای، افزایش سلول های فیبروبلاست و افزایش تعداد ماکروفاژها، هر دو پماد در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری بهتر عمل کرده اند. در مجموع، با توجه به اینکه پماد ۳% در بیشتر موارد با پماد ۵/۱% عملکرد مشابه داشته و در سایر موارد نسبت به هر دو گروه بهتر عمل کرده است، پماد ۳% می تواند انتخاب بهتری برای استعمال موضعی در روند التیام و کاهش عفونت Candida albicans در محل زخم در نظر گرفته شود.
Keywords:
Authors
آروین رحمانپور
کارشناس ارشد میکروبیولوژی، مرکز تحقیقات گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
مهران نصیری
استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، ایران
محمدرضا فرهپور
استادیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :