ایمان مباشرپور - دکترا، هیات علمی پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی
اسماعیل صلاحی - دکترا، هیات علمی پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی
هادی برزگربفروئی - دانشجوی دکترا، گروه مواد، دانشکده فنی، دانشگاه تربیت مدرس
محسن ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پژوهشکده سرامیک پژوهشگاه مواد و انرژی

حضور فلزات سنگین در پسماند و فاضلاب‌های روان یکی از مشکلات اساسی است که باعث بروز مشکلات شده و بر‌روی سلامتی انسان، جانداران موجود در آن اقلیم و گیاهان تاثیر می‌گذارد. حذف فلزات سنگین به وسیله فرآیند جذب و رسوب دهی به عنوان سازوکارهای عمومی کاهش آسیب ناشی از فلزات سنگین مورد توجه است. در این پژوهش امکان ارزیابی حذف یون Cu2+ از محلول‌های آبی به‌وسیله نانو کامپوزیت گاما آلومینا- نانو لوله کربنی بررسی شد. همچنین تاثیر عامل‌های فرآیند جذب مانند غلظت اولیه یون، جرم جاذب، و دما، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت اولیه یون مورد بررسی، و دما ظرفیت جذب افزایش یافته و با افزایش جرم ماده جاذب، ظرفیت جذب یون‌ Cu2+ توسط نانو کامپوزیت گاما آلومینا- نانو لوله کربنی کاهش می‌یابد. این پژوهش نشان داد که نانو کامپوزیت گاما آلومینا- نانو لوله کربنی می‌تواند به‌عنوان یک جاذب موثر و دوست دار محیط زیست برای حذف فلز سنگین دو ظرفیتی مس از محلول های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

مس دوظرفیتی، حذف، نانو کامپوزیت گاما آلومینا- نانو لوله کربنی، پساب، محیط زیست