تاثیر سطوح مختلف لازالوسید بر ارزش غذایی جیره خوراکی گاوهای شیرده با استفاده از روش تولید گاز

مقدمه: افزودنیهای غذایی جزء مواد مغذی جیره (انرژی، پروتئین و ویتامین) محسوب نمیشوند اما استفاده از آنها باعث افزایش رشد، بهبود ضریب تبدیل غذایی و سلامتی دام و طیور میشوند مانند یونوفرها، پروبیوتیکها، هورمونها و غیره. در کل مصرف این افزودنیها بدلیل بهبود وضعیت سلامتی دام و کاهش هزینه های تولید مقرون به صرفه می باشند. یونوفرها مولکولهایی با ساختمان انشعابی هستند و به واسطه طرز قرار گرفتن خاص اتمهای اکسیژن در آنها مشخص میباشند و با تاثیر بر میکروارگانیسم های شکمبه و تغییر الگوی تخمیر باعث افزایش راندمان تولید میگردند. از جمله این یونوفرها که بطور عمده هم در نشخوارکنندگان و هم طیور مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از لازالوسید، موننسین، سالینومایسین و ناراسین.مواد و روشها: جهت انجام آزمایش تولید گاز از دو راس قوچ نر بالغ یک ساله نژاد قزل فیستوله گذاری شده با میانگین وزن ۴۶ کیلوگرم که هر کدام بصورت مجزا در باکس های انفرادی نگهداری میشدند، استفاده شده است. جهت اندازهگیری مقدار گاز تولیدی از روش فدوراک و هرودی (۱۹۸۳) استفاده شد. در این روش جابجایی مایع در داخل لوله ی مدرج که توسط فشار گاز تولیدی در شیشه های حاوی مایع شکمبه و نمونه خوراک صورت میگیرد، معرف میزان تولید گاز در نظر گرفته میشود. سه تیمار مورد آزمایش در این تحقیق (تیمار شاهد: ماده خوراکی مخلوط بدون اضافه شدن لازالوسید و تیمارهای دو و سه شامل جیره پایه به همراه ۲۰ و ppm ۳۰ لازالوسید) بودند. برای انجام این آزمایش مقدار ۳۰۰ میلی گرم از ماده های خوراکی (جیره مورد استفاده در گاوداریهای گاوهای شیرده) که از قبل با آسیاب دارای منافذی به قطر ۲ میلی متر، آسیاب شده بود درون ویالهای شیشهای استریل ۵۰ میلی لیتری ریخته شد. برای هر نمونه ۳ تکرار در نظر گرفته شد. جهت تعیین مولفه های تولید گاز معادله p=A(۱-e-ct) استفاده شد. داده های بدست آمده از این آزمایش توسط نرم افزار SAS نسخه (۹/۱) با رویه ANOVA در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تیمار در سه تکرار برای آزمون تولید گاز مورد بررسی قرار گرفت.نتایج و بحث: با بررسی داده های مربوط به تولید گاز حاصل از تخمیر در زمانهای ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۲، ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت انکوباسیون و ضرایب تولید گاز تیمارهای آزمایشی ملاحظه میشود، جیره حاوی سطوح ۲۰ و ppm ۳۰ با جیره پایه تفاوت معنیداری را در تمام ساعات انکوباسیون به جز ساعت ۲ نشان دادند .(p<۰/۰۵) ضرایب تولید گاز برای جیره های شاهد و جیره های حاوی ۲۰ و ppm ۳۰ لازالوسید به ترتیب برای a، ۲۵/۸، ۲۴/۴ و ۲۳/۹؛ برای b، ۲۴۱/۳، ۲۱۶/۵ و ۲۱۳/۹ و برای c، ۰/۰۶۵، ۰/۰۶۶ و ۰/۰۶۳ بود. افزودن لازالوسید در دو سطح سبب کاهش معنیدار ضریب b شد ولی ضرایب a و c تغییر معنیداری نداشت.نتیجه گیری کلی: لازالوسید یونوفری است که از گونه باکتریایی استرپتومایسیس لازالنسیز تولید میشود. یونوفرها طبقه ای از آنتی بیوتیکها هستند که سبب انتقال یونها از غشاء باکتریها میشوند. باکتریهای گرم منفی مانع از نفوذ یونوفرها به داخل خود میشوند. بنابراین لازالوسید به طور انتخابی به دلیل تفاوت موجود در ساختار دیواره سلولی باکتریها، سبب مهار فعالیت باکتریهای گرم مثبت در مقابل باکتریهای گرم منفی موجود در شکمبه میشوند. باکتری های گرم منفی عموما پروپیونات تولید میکنند که پیش ساز اصلی گلوکز در نشخوارکنندگان است. افزایش سطح گلوکز میتواند در بهبود عملکرد دام مناسب باشد و استفاده از سطوح لازالوسید که خللی در روند تخمیر خوراک در شکمبه را ایجاد نمیکند توصیه میشود.

Keywords:

لازالوسید , تولید گاز , تخمیر شکمبه ای , یونوفر