تاثیر پودر دانه گشنیز بر عملکرد و ویژگیهای لاشه جوجه های گوشتی

مقدمه: بروز مشکلاتی از جمله مقاوم شدن عوامل بیماریزا و ایجاد مقاومت در فلور میکروبی انسانها، وضع قوانینی برای محدود کردن استفاده از آنتی بیوتیک ها در جیره غذایی طیور را سبب شد و همزمان تلاش برای یافتن جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک ها به منظور بهبود عملکرد و افزایش سلامت پرندگان، گسترش یافت.مواد و روشها: با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف پودر دانه گشنیز بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی از ۴۰۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح آماری کاملا۰ تصادفی (پنج تیمار و چهار تکرار) استفاده شد. جوجه ها به طور تصادفی در بین تیمارهای آزمایشی شامل سطوح یک، دو و سه درصد پودر دانه گشنیز، گروه شاهد (بدون استفاده از پودر دانه گشنیز یا آنتی بیوتیک ) و گروه آنتی بیوتیک (حاوی پنج میلی گرم لینکومایسین در هر کیلوگرم جیره) توزیع شدند. در پایان دوره آزمایش دو قطعه از هر تکرار با میانگین وزنی نزدیک به تکرار مربوطه به منظور اندازه گیری و محاسبه درصد لاشه و وزن نسبی برخی اجزای لاشه کشتار شدند.نتایج و بحث: میانگین خوراک مصرفی روزانه در دوره آغازین در تیمارهای حاوی سطوح دو و سه درصد پودر دانه گشنیز به طور معنیداری بالاتر از مقادیر مشاهده شده در گروه شاهد و تیمار حاوی آنتی بیوتیک بود، اما در دوره رشد و در کل دوره آزمایش از این منظر تفاوت معنیداری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک نیز در هیچ یک از دوره های ارزیابی تحت تاثیر افزودن تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر درصد لاشه، درصد وزنی اجزای لاشه و درصد وزنی اجزای غیرلاشه ای نداشت.نتیجه گیری کلی: نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از سطوح یک تا سه درصد پودر دانه گشنیز در جیره جوجه های گوشتی، با مبنا قرار دادن کل دوره پرورش، تاثیری بر عملکرد رشد و ویژگیهای ارزیابی شده در لاشه ندارد.

Keywords:

اجزای لاشه , جوجه گوشتی , دانه گشنیز , عملکرد , لینکومایسین