اثر منابع مختلف عناصر روی و سلنیوم بر خصوصیات کیفی داخلی تخم مرغ مرغان تخم گذار تجاری در زمان اوج تولید

مقدمه: میزان مواد معدنی موجود در تخم مرغ تحت تاثیر مواد معدنی جیره قرار میگیرد که بعد از جذب آن در زرده در حال توسعه ذخیره میشود و یا به صورت مستقیم از مجرای تخم به درون سفیده ترشح میشود. در این تحقیق سعی شد با حفظ ترکیب یک پروبیوتیک با ترکیبات نانو روی و نانو سلنیوم، تاثیر این ترکیبات را بر بهبود خصوصیات کیفی تخم مرغ مرغان تخمگذار بررسی شود.مواد و روش ها: در این آزمایش از ۵۷۶ قطعه مرغ تخمگذار سویه های-لاین در اوج تولید (از سن ۲۵ تا ۳۷ هفتگی) در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل ۳×۳ با ۸ تکرار و ۸ پرنده در هر تکرار استفاده شد . فاکتورهای استفاده شده در این آزمایش شامل: فاکتور روی (در ۳ سطح صفر، شیمیایی (کیلات)، سنتزشده از پروبیوتیک) و فاکتور سلنیوم (در ۳ سطح صفر، شیمیایی (کیلات)، سنتزشده از پروبیوتیک) بود. مقدار مورد استفاده از منابع مختلف بر اساس کاتالوگ احتیاجات توصیه شده سویه مرغ تخمگذار بود. بدین صورت که از منبع روی مقدار ۸۰ گرم در تن و منبع سلنیوم مقدار ۰/۲۲ گرم در تن جیره و در همه تیمارها یکسان استفاده شد. با این توضیح که، تیمار کیلاته به صورت سلنومتیونین و روی-متیونین است. برای انتخاب مرغان تقریبا یکنواخت از نظر تولید و همگن سازی واحدهای آزمایشی قبل از شروع آزمایش اصلی پرندگان مورد آزمایش دو هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند تا مرغانی از وزن بدنی مشابهتر، مصرف خوراک مشابهتر و درصد تولید یکنواختتری برخوردار باشند در آزمایش اصلی استفاده شوند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: .۱ شاهد (بدون ه یچ افزودنی)، .۲ کیلات سلنیوم، .۳ کیلات روی، .۴ روی سنتز شده از پروبیوتیک ، .۵ سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک، .۶ کیلات روی + کیلات سلنیوم، .۷ کیلات روی + سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک، .۸ روی سنتز شده از پروبیوتیک + کیلات سلنیوم، .۹ روی سنتز شده از پروبیوتیک + سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک. در پایان هر دوره، دو تخم مرغ از هر تکرار جمع آوری و میانگین وزن تخم مرغ ،واحد هاو، درصد زرده، درصد سفیده، شاخص رنگ و شاخص زرده اندازه گیری و میانگین کل هر سه دوره برآورد شد.نتایج و بحث: در کل دوره آزمایشی، بالاترین درصد سفیده و واحد هاو در تیمار دارای سلنیوم سنتزشده از پروبیوتیک (تیمار (۵ بود که در مقایسه با تیمار شاهد اختلاف معنیداری داشت .(P<۰/۰۵) شاخص زرده در بین تیمارهای مختلف آزمایشی اختلاف معنیداری نداشت .(P>۰/۰۵ ) شاخص رنگ زرده در تیمار ۷ و ۵ بالاترین مقدار را در مقایسه با تیمار شاهد داشت .(P<۰/۰۵) در تیمار ۵، میانگین وزن تخم مرغ بالاتر بود که اختلاف معنیداری با تیمار شاهد داشت .(P<۰/۰۵) بهبود وزن و توده تخم مرغ با کاربرد پروبیوتیک در جیره غذایی میتواند در رابطه با بهبود سلامت دستگاه گوارش باشد. میکروفلور مضر موجود در دستگاه گوارش از طرق مختلفی قابلیت هضم و جذب مواد غذایی را کاهش میدهند که از این بین میتوان به افزایش ضخامت روده به وسیله توکسین های تولیدی و همچنین غیر فعال شدن آنزیمها و دکنژوگه شدن اسیدهای صفراوی اشاره نمود، در نتیجه، قابلیت هضم و جذب مواد غذایی کاهش می یابد. بنابراین اگر جمعیت میکروفلور مضر را با استفاده از پروبیوتیک کاهش دهیم می توانیم انتظار داشته باشیم که قابلیت هضم و جذب مواد غذایی نیز افزایش یابد. افزایش در قابلیت هضم و جذب غذا نیز رابطه مستقیمی با بهبود وزن و توده تخم مرغ دارد.نتیجه گیری کلی: بر اساس نتایج حاصله، استفاده از فرم سنتز شده از پروبیوتیک منبع روی میتواند در تامین عنصر روی برای مرغ موثرتر بوده و منجر به بهبود کیفیت داخلی تخم مرغ شود.

Keywords:

روی , سلنیوم , واحد هاو , شاخص زرده , شاخص رنگ زرده