مقایسه روش های شبکه عصبی بیزین، شبکه عصبی مصنوعی و برنامه ریزی بیان ژن در تحلیل کیفیتت آب رودخانه ها (مطالعه موردی: رودخانه بالخلوچای)
عنوان مقاله: مقایسه روش های شبکه عصبی بیزین، شبکه عصبی مصنوعی و برنامه ریزی بیان ژن در تحلیل کیفیتت آب رودخانه ها (مطالعه موردی: رودخانه بالخلوچای)
شناسه ملی مقاله: JR_JWMR-8-15_002
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JWMR-8-15_002
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدعلی قربانی
رضا دهقانی
خلاصه مقاله:
محمدعلی قربانی
رضا دهقانی
میزان کل مواد جامد محلول (TDS) عامل مهمی در مهندسی رودخانه و بهویژه مطالعه کیفیت آب رودخانهها میباشد. در این تحقیق جهت تحلیل میزان مواد جامد محلول در آب رودخانه بالخلوچای واقع در استان اردبیل از متغیرهای کیفیت شامل بی کربنات، کلرید، سولفات، کلسیم، منیزیم، سدیم و دبی جریان در مقیاس زمانی ماهانه طی دوره آماری (۱۳۸۸-۱۳۵۵) بعنوان ورودی مدل شبکه عصبی بیزین استفاده گردید و نتایج آن با مدل های شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن، مقایسه شد. معیارهای ضریب همبستگی، ریشه دوم میانگین مربعات خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی و نیز مقایسه عملکرد مدلها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که هرچند سه مدل مورد بررسی با دقت قابل قبولی توانسته اند به تخمین میزان مواد جامد محلول در آب بپردازند، لیکن مدل شبکه عصبی بیزین با بیشترین ضریب همبستگی (۹۶۶/۰)، کمترین ریشه دوم یا جذر میانگین مربعات خطا (mg/lit ۰۹۴/۰) و نیز معیار نش ساتکلیف (۹۹۸/۰) در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت. در مجموع نتایج بیانگر برتری مدل شبکه عصبی بیزین در تخمین مقادیر کمینه و بیشینه ی مواد جامد محلول در آب می باشد.
کلمات کلیدی: Ardebil, Model, Prediction, Total Dissolved Solids, اردبیل, تخمین, کل مواد جامد محلول, مدل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284309/