پرویز درویشی - استادیار بخش مهندسی شیمی دانشگاه یاسوج
داریوش مولا - استاد دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز

در تحقیق حاضر، عملکرد یک بیوراکتور غشایی مداوم جهت تصفیه پساب آلوده به نفت خام با شوری بالا مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت انجام این امر از یک مخلوط باکتری جدید Enterobacter cloacae و Pseudomonas sp. (ERCPPI-2) استفاده گردیده است که از خاکهای آلوده به نفت خام سنگین در یکی از مناطق نفتی جنوب ایران جداسازی شده است. قبل از تزریق مخلوط باکتری ERCPPI-2 به بیوراکتور، پتانسیل آن در تخریب زیستی نفت و همچنین شرایط فیزیکی-شیمیایی بهینه رشد آن تعیین گردیده و عملکرد آن تحت شرایط حاد محیطی ارزیابی گردید. در این آزمایشها، تاثیر پارامترهایی همانند دما (C°70-20)، pH (10-4)، شوری ((%w/v) 5/12-1 نمک طعام) و MLSS ( mg/l10200-4000) بر روی سرعت تخریب زیستی نفت خام مورد بررسی قرار گرفت. همچنین آزمایشهای مربوط به بیوراکتور غشایی با COD نفت خام در محدوده mg/l2100-1800 و شوری mg/l40000 انجام گرفتند. نتایج بدست آمده نشان دادند که بیوراکتور غشایی قادر به حذف 94% نفت خام در مدت زمان ماند کم و غلظت MLSS بالا ( mg/l10200-9000) می باشد. بنابراین بیوراکتور بکار برده شده با توجه به نوع میکروارگانیزمهای مورد استفاده، شرایط محیطی0/7 pH = ، محدوده دمایی C°40-30 و شوری نزدیک به سطح دریا دارای پتانسیل بالایی جهت تصفیه آبهای شور آلوده به نفت خام می باشد.

بیوراکتور غشایی، Enterobacter cloacae، Pseudomonas sp.، نفت خام، پساب، شوری بالا، بازده حذف