بررسی پایداری عملکرد دانه گندم دوروم در مناطق گرم ایران تحت شرایط نرمال و تنش خشکی
عنوان مقاله: بررسی پایداری عملکرد دانه گندم دوروم در مناطق گرم ایران تحت شرایط نرمال و تنش خشکی
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-12-35_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-12-35_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
توحید نجفی میرک - Areeo
منوچهر دستفال - Areeo
حسین فرزادی - Areeo
منوچهر سیاح فر - Areeo
بهرام اندرزیان - Seed and Plant Improvement Department, Khoozestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Ahvaz, Iran
خلاصه مقاله:
توحید نجفی میرک - Areeo
منوچهر دستفال - Areeo
حسین فرزادی - Areeo
منوچهر سیاح فر - Areeo
بهرام اندرزیان - Seed and Plant Improvement Department, Khoozestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Ahvaz, Iran
با توجه به محدودیت آب کشاورزی در اغلب مناطق ایران بویژه مناطق گرم کشور، شناسایی و معرفی ژنوتیپ هایی که در هر دو شرایط نرمال و تنش خشکی پتانسیل عملکرد و پایداری عملکرد بالایی داشته باشند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط بر روی عملکرد دانه گندم دوروم در دو شرایط نرمال و تنش خشکی و دستیابی به ژنوتیپهایی با عملکرد پایدار در هر دو شرایط، تعداد ۱۹ لاین و رقم گندم دوروم به همراه یک رقم گندم نان (مهرگان) بعنوان شاهد در دو ایستگاه تحقیقاتی اهواز و داراب با اعمال تنش خشکی و در دو ایستگاه تحقیقاتی دزفول و خرم آباد بدون اعمال تنش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال زراعی (۹۸-۱۳۹۷ و ۹۷-۱۳۹۶) کشت گردید. پس از برداشت، تجزیه واریانس مرکب و تجزیه پایداری به روش غیر پارامتری رتبه و انحراف معیار رتبه و روش چند متغیره امی بر روی دادههای عملکرد دانه انجام شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپهای شماره D-۹۶-۴ و D-۹۶-۶ با خرم آباد، D-۹۶-۵،D-۹۶-۹ و D-۹۶-۱۸ با اهواز و ژنوتیپ شماره D-۹۶-۱۶ در کنار گندم نان مهرگان (D-۹۶-۳) با داراب و دزفول سازگاری خصوص خوبی دارند. براساس میانگین عملکرد دانه و آماره پایداری ASV در مدل AMMI۱، ژنوتیپ های شماره D-۹۶-۱۱، D-۹۶-۱۷، D-۹۶-۱۸ و D-۹۶-۲۰ و براساس رتبه و انحراف معیار رتبه، ژنوتیپ های D-۹۶-۱۳ و D-۹۶-۱۸ بعنوان ژنوتیپهایی با عملکرد و پایداری عملکرد بالا انتخاب شدند. در نهایت ژنوتیپ شماره D-۹۶-۱۸ که براساس هر دو روش از عملکرد و پایداری عملکرد بیشتری برخوردار بودند، بعنوان ژنوتیپ برتر برای کشت در هردو شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی آخر سال انتخاب شد.
کلمات کلیدی: AMMI, Drought stress, Durum, G×E interaction, Stability analysis, Yield, اثر متقابل ژنوتیپ و محیط, دوروم, تجزیه امی, تنش خشکی, پایداری و سازگاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284523/