ارزیابی پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های گندم نان (Triticum aestivum L.) با استفاده از روش آثار اصلی جمع پذیر و اثر متقابل ضرب پذیر (AMMI)
عنوان مقاله: ارزیابی پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های گندم نان (Triticum aestivum L.) با استفاده از روش آثار اصلی جمع پذیر و اثر متقابل ضرب پذیر (AMMI)
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-10-25_009
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-10-25_009
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
سعید عمرانی - Department of Plant Breeding, Shahed University, Tehran, Iran
امیر محمد ناجی - Shahed University, Tehran, Iran
محسن اسماعیل زاده مقدم - Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran
خلاصه مقاله:
سعید عمرانی - Department of Plant Breeding, Shahed University, Tehran, Iran
امیر محمد ناجی - Shahed University, Tehran, Iran
محسن اسماعیل زاده مقدم - Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran
بهمنظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و تعیین ژنوتیپهای پایدار،۳۰ ژنوتیپ گندم نان با دو شاهد شامل ارقام چمران و چمران۲ با استفاده از طرح آلفا لاتیس در ۴ تکرار و ۶ مکان ( اهواز، داراب، دزفول، ایرانشهر، خرمآباد و زابل) در طی دو سال زراعی (۹۴-۱۳۹۲) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین محیطها، ژنوتیپها و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط اختلاف معنیداری در سطح احتمال ۱ درصد وجود داشت. نتایج حاصل از تجزیه AMMI نشان داد که اثر اصلی ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط در سطح احتمال ۱% معنیدار بوده و چهار مولفه اصلی اول در مجموع حدود ۹/۹۰ درصد از مجموع مربعات برهمکنشها را توجیه نمودند. در این تحقیق برای بررسی پایداری ارقام از آماره ارزش پایداری AMMI (ASV) استفاده شد که در این راستا ژنوتیپهای ۲، ۶، ۱۴و ۲۸ کمترین ASV را به خود اختصاص دادند. ژنوتیپهای ۲، ۶ و ۱۴ با داشتن عملکرد بالاتر از میانگین کل بهعنوان ژنوتیپهای پایدار با عملکرد بالا شناخته شدند. بایپلات اولین مولفه اصلی و میانگین عملکرد دانه برای ژنوتیپ ها و محیط ها مشخص نمود که ژنوتیپهای ۹، ۲۸، ۲۵، ۱۲، ۱۴، ۱۰، ۲ و ۶ اثر متقابل پایینی داشتند، اما ژنوتیپهای ۱۴، ۱۰، ۲ و ۶ با داشتن میانگین عملکرد بالاتر از میانگین کل نسبت به بقیه بهعنوان ژنوتیپهایی با پایداری مطلوب انتخاب شدند. بای پلات مربوط به دو مولفه اصلی اول اثر متقابل نشان داد که ژنوتیپهای ۲، ۶، ۷ و ۱۴ به علت داشتن میانگین عملکرد بیشتر از میانگین کل، ژنوتیپهایی با سازگاری عمومی خوب شناخته شدند. گروهبندی ژنوتیپها بر مبنای مدل SHMM آنها را در ۳ گروه قرار داد در گروه اول ۲۲ ژنوتیپ، در گروه دوم ۹ ژنوتیپ و در گروه سوم تنها ژنوتیپ ۲۰ قرار گرفت
کلمات کلیدی: AMMI, Compatibility, Genotype × Environment interaction, Wheat, Yield stability, گندم, پایداری عملکرد, امی, اثر متقابل ژنوتیپ در محیط, سازگاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284725/