امیرحسین عزیزی
سمیه ساردویی نسب
قاسم محمدی نژاد
بابک ناخدا
محسن مردی
سید محمدتقی طباطبایی
اشکبوس امینی
اسلام مجیدی هروان

هدف از تحقیق حاضر تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط روی عملکرد دانه ۹۷لاین گندم نان (Triticum aistivum L.) و سه رقم شاهد تحت شرایط تنش شوری و نرمال با استفاده از تجزیه مدل اثرات اصلی افزایشی و ضرب پذیر (AMMAI) می باشد. آزمایش در چهار ایستگاه تحقیقاتی یزد، ماهان کرمان (شرایط نرمال)، اردکان و اختیار آباد کرمان (ایستگاه های شوری) اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه امی نشان دادا ثرمحیط واثرمتقابلژنوتیپ×محیط و دو مولفه اول اثر متقابل در سطح احتمال یک درصد معنی دار می باشند. بای پلات امی قادر به تفکیک ژنوتیپ های سازگار خصوصی و عمومی، همچنین محیط هایی با قدرت تفکیک بالا بود. بر اساس نتایج امی و پارامتر های پایداری مورد بررسی و تجزیه الگوی واکنش ژنوتیپی نتیجه­گیری شد کهلاین های شماره ۴۴، ۵۰، ۵۵، ۸۳و۹۵ نسبت به شاهدهای مورد بررسی با مقادیر پایین اثر متقابل ژنوتیپ در محیط و عملکرد بالاتر از میانگین به عنوان ژنوتیپ های پایدار معرفی می شوند. لاین های شماره ۲۶، ۵۳، ۶۷ و ۷۹ بیشترین سازگاری را به محیط یزد در شرایط نرمالداشته و لاین های شماره ۱۴، ۲۱، ۳۲، ۳۶، ۴۵، ۵۸ و ۷۴ نیز دارای سازگاری خصوصی به محیط کرمان در شرایط شور بودند.

AMMI analysis, Genotype × environment interaction, Pattern analysis, اثر متقابل ژنوتیپ و محیط, الگوی واکنش ژنوتیپی, تجزیه امی