ابوالفضل فرجی

صفات کمی و همچنین واکنش ۲۰ لاین و رقم سویا به تنش کم­آبی در دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان ارزیابی شد. به این لحاظ سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. زمان آبیاری در آزمایش اول (شاهد) بر اساس ۵۰   میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A  و در شرایط تنش متوسط و شدید به­ترتیب بر اساس ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر در نظر گرفته شد. در هر سه شرایط، اثر ژنوتیپ بر اکثر صفات مورد مطالعه از نظر آماری معنی­دار بود. کاهش رطوبت خاک و ایجاد شرایط تنش خشکی توانست سبب کاهش معنی­دار عملکرد دانه در ژنوتیپ­های مورد مطالعه شود، اگرچه شدت این کاهش در ژنوتیپ­های مختلف متفاوت بود. میانگین عملکرد دانه ژنوتیپ­های مورد مطالعه در شرایط بدون تنش ۱۹۸۹ کیلوگرم در هکتار و در شرایط تنش خشکی شدید ۱۲۴۲ کیلوگرم در هکتار بود. تحت شرایط بدون تنش ژنوتیپ HT۲ با ۲۵۶۹ کیلوگرم در هکتار، تحت شرایط تنش متوسط ژنوتیپ PE۱۰ با ۲۲۲۲ کیلوگرم در هکتار و تحت شرایط تنش شدید رطوبتی ژنوتیپ WE۶ با ۱۶۸۸ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را تولید کردند، که می­توانند مورد استفاده قرار گیرند.

سویا, تنش خشکی, رقم, اجزای عملکرد و عملکرد دانه