اثر فاکتور رشد شبه انسولین- یک بر قابلیت تکوین رویان های گاوی تولید شده از اووسیت های تحت تنش گرمایی در محیط کشت آزمایشگاهی

  هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثر فاکتور رشد شبه انسولین- یک ( IGF-۱ ) در محیط کشت آزمایشگاهی بر قابلیت تکوین رویان های گاوی تولید ش«ده از اووسیت­های تحت تنش گرمایی بود. اووسیت­های نابالغ به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و ۱۲ ساعت اول دوره بلوغ آزمایشگاهی را در ۵/۳۸ یا ۴۱ (گروه تنش گرمایی) درجه سانتی گراد و ۱۲ ساعت دوم را در ۵/۳۸ درجه سانتی گراد سپری کردند. بعد از بلوغ و لقاح آزمایشگاهی، زایگوت­های احتمالی در هر گروه به طور تصادفی به دو گروه تقسیم و در حضور ۱۰۰ نانوگرم در میلی­لیتر فاکتور رشد شبه انسولین- یک نوترکیب انسانی یا بدون آن کشت داده شدند. نتایج نشان داد که تسهیم تحت تاثیر IGF-۱ و تنش گرمایی قرار نگرفت، درحالی­که تشکیل بلاستوسیست به طور معنی­داری به­وسیله IGF-۱ در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی افزایش یافت. همچنین، تنش گرمایی مقدار تشکیل بلاستوسیست را در مقایسه با گروه شاهد (۵/۳۸ درجه سانتی گراد و بدون IGF-۱ ) کاهش داد. تعداد سلول­های تروفکتودرم و توده سلول درونی و کل سلول­ها به طور معنی­داری به­ وسیله IGF-۱ در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی افزایش یافت. همچنین، تعداد بلاستومر­های تانل مثبت نیز به طور معنی­داری به­وسیله IGF-۱ در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که IGF-۱ می­تواند قابلیت تکوین رویان­های گاوی تولید شده از اووسیت­های تحت تنش گرمایی را بهبود بخشد. به نظر می­رسد که IGF-۱ قابلیت تکوین رویان گاو را از راه افزایش تعداد کل سلول و کاهش مرگ برنامه ریزی شده سلولی بهبود می­بخشد.

Keywords:

Heat stress , IGF-۱ , Bovine , Embryo , Oocyte , تنش گرمایی , فاکتور رشد شبه انسولین- یک , گاو , رویان , اووسیت