محمدعلی طالبی
کوروش غلامحسینی

به منظور مقایسه عملکرد صفات رشد و پرواری بره های لری بختیاری، آمیخته های رومانف × لری بختیاری و پاکستانی× لری بختیاری از اطلاعات ۳۹ بره لری بختیاری، ۳۸ بره آمیخته رومانف × لری بختیاری و ۱۲ بره آمیخته پاکستانی× لری بختیاری در دو سال متوالی استفاده شد. بره ها در سن ۵ ± ۹۰ روزگی از شیر گرفته شدند. پس از شیر گیری و طی دوره مقدماتی پروار، بره های سه گروه به مدت ۹۰ روز در شرایط یکسان پروار شدند. نتایج نشان داد که وزن شیرگیری بره های آمیخته رومانف × لری بختیاری به طور مشخصی (۰۵/۰P<) بیشتر از بره های لری بختیاری و آمیخته های پاکستانی× لری بختیاری بود. بین بره های لری بختیاری و آمیخته های رومانف × لری بختیاری برای صفات افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و وزن در پایان دوره پروار تفاوت معنی داری وجود نداشت. بره های لری بختیاری و آمیخته های رومانف × لری بختیاری برای صفات افزایش وزن روزانه (۲۰۰ و ۱۸۴ گرم)، ضریب تبدیل غذایی (۵۲/۸ و ۹۵/۸) و وزن در پایان (۷۸/۵۱  و ۲۶/۵۰ کیلوگرم) دوره پروار به طور مشخصی (۰۵/۰P<) از آمیخته های پاکستانی× لری بختیاری (به ترتیب ۱۵۵ گرم، ۰۷/۱۱ و ۷۱/۴۷ کیلوگرم) برتر بودند. در ترکیب­های ژنتیکی متفاوت، اثر سال بر صفات پرواری معنی دار بود (۰۵/۰P<). در داخل ترکیب ژنتیکی بین بره های نر و ماده برای صفات پروار تفاوت معنی داری (۰۵/۰P<) وجود داشت، در صورتی که بین بره های نر لری بختیاری و آمیخته های رومانف × لری بختیاری این تفاوت معنی دار نبود. برای بهبود عملکرد صفات رشد و پرواری، تلاقی بین نژادهای رومانف و لری بختیاری به طور معنی داری بهتر از تلاقی بین نژادهای پاکستانی و لری بختیاری بود.  

Crossbreeding, Growth, Feedlot, Lori-Bakhtiari, Romanov, Pakistani, رشد, پروار, آمیخته گری, رومانف, پاکستانی, لری بختیاری