بهناز زرین کمر
سعید حسنی
سعید زره داران
حسین عبدالهی
رحمت سمیعی

در تحقیق حاضر تعیین ضرایب اقتصادی صفات مهم اقتصادی گوسفند زل گلستان شامل تعداد بره در هر زایش، نرخ زنده­مانی بره­ها قبل از شیرگیری، نرخ زنده­­مانی بره­­ها پس از شیرگیری، نرخ زنده­مانی میش­ها، وزن تولد، وزن شیرگیری،  وزن ۱۲ ماهگی، وزن بلوغ میش­ها، نسبت لاشه به وزن زنده، نرخ آبستنی  و وزن پشم از مدل زیستی- اقتصادی  برای گله­ئ­ گوسفند با ۱۹۵ راس میش و ۲۰ راس قوچ استفاده شد. در این مدل محیط ثابت فرض شد و سود سالیانه گله از تفاوت هزینه­ها و درآمد­های گله به­دست آمد. ضرایب اقتصادی نسبی صفات نسبت به وزن پشم به­دست آمد. بیشترین ضریب اقتصادی مربوط به صفت تعداد بره در هر زایش با ضریب اقتصادی نسبی ۸۲/۱۳۹ بود. بعد از صفت تعداد بره در هر زایش، صفات زنده­مانی میش­­ها و نسبت لاشه با ضرایب اقتصادی نسبی ۸۱/۳ و ۶۶/۳ بیشترین اهمیت را دارا بودند. ضرایب اقتصادی تمام صفات به جز وزن تولد (۰۹۸/۰-) مثبت برآورد شد. آنالیز حساسیت ضرایب اقتصادی برای افزایش و کاهش ۲۰ درصدی در سطح قیمت­­های ورودی (کنسانتره و علوفه) و خروجی سیستم (گوشت و پشم) تخمین زده شد. ضرایب اقتصادی تمام صفات غیر از صفات وزن تولد و وزن پشم با تغییر قیمت گوشت تغییر پیدا کردند. ضرایب اقتصادی صفات وزن بلوغ میش، وزن پشم و نسبت لاشه به تغییرات قیمت کنسانتره و علوفه حساسیت نشان ندادند. سود یک سیستم پرورش گوسفند می­تواند به ­وسیله افزایش میزان محصول و افزایش ارزش محصول افزایش یابد. با توجه به اینکه صفاتی که باعث افزایش میزان و ارزش محصولات خصوصا افزایش محصولات می­شوند، بالاترین ضرایب اقتصادی را داشتند، فلذا به منظور افزایش سود سیستم بهتر است در برنامه اصلاح­نژادی برای این صفات انتخاب انجام شود.

Bio-economic model, Economic values, Sheep, گوسفند, ضرایب اقتصادی, مدل زیستی- اقتصادی