کاظم یوسفی کلاریکلائی - Babolkenar pure line complex, Iran
سید عبداله حسینی - Animal Science Research Institute, Karaj, Iran
مازیار محیطی اصلی - University of Guilan
حسین یوسفی کلاریکلائی - Babolkenar pure line complex, Iran
امین میمنیدی پور - National Institute of Genetic and Biotechnology

آزمایشی به­مدت ۲۸ هفته برای بررسی اثرات سطح انرژی و متیونین قابل هضم جیره بر عملکرد و صفات تولید مثلی مرغ های مادر گوشتی، با استفاده از تعداد ۱۴۰ قطعه مرغ مادر گوشتی آرین و ۲۰ قطعه خروس در سن ۲۶ هفتگی انجام شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل ۲×۲ در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار بود. جیره های آزمایشی با دو سطح انرژی (۲۷۴۰ و ۲۵۴۰ کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح اسید آمینه متیونین قابل هضم (۲۵/۰ و ۲۸/۰ درصد) تنظیم شدند. سطح انرژی تاثیری بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراک نداشت. اما مرغ هایی که جیره ی با سطح انرژی پایین تر دریافت کردند افزایش وزن روزانه کم­تری نسبت به آنهایی داشتند که با جیره معمول تغذیه شدند، (۰۵/۰>P). افزایش سطح متیونین قابل هضم جیره بر وزن تخم مرغ، درصد تولید تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه این مرغ ها تاثیر نداشت. درصد جوجه­درآوری از تخم مرغ های تولید شده به وسیله مرغ های تغذیه شده با جیره های با سطح انرژی معمول در مقایسه با آن­هایی که جیره با انرژی پایین دریافت نمودند، کم­تر بود (۰۰۱/۰>P). کاهش سطح انرژی جیره سبب افزایش باروری (۰۰۱/۰>P) و افزایش تعداد جوجه های درجه یک تولیدی شد (۰۰۱/۰>P). افزایش سطح متیونین جیره اثری بر صفات جوجه­درآوری و باروری مرغ نداشت. نتایج نشان می دهند که امکان استفاده از سطح انرژی ۲۵۴۰ کیلوکالری در جیره مرغ های مادر گوشتی آرین بدون اثر منفی بر فراسنجه های عملکردی و تولید مثلی وجود دارد.

Broiler breeder, Digestible methionine, Energy, Fertility, Hatchability, Performance, انرژی, باروری, جوجه درآوری, عملکرد, متیونین, مرغ مادر گوشتی