مقایسه اولین فایتاز ایرانی با نوع مشابه وارداتی بر عملکرد، فراسنجه های خون و قابلیت هضم در جوجه گوشتی نر تغذیه شده با سطوح مختلف فسفر

  به­منظور بررسی تاثیر دو نوع مکمل فایتاز بر عملکرد، فراسنجه­های خونی و قابلیت هضم جوجه­های گوشتی نر تغذیه شده با دو سطح مختلف فسفر، ۴۸۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس در یک طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل در ۱۲ تیمار (۴ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه در هر تکرار) استفاده شد. تیمارها شامل ۳ سطح فایتاز (صفر، ۵۰۰ و ۷۵۰ واحد فایتاز در کیلوگرم)، دو سطح فسفر (فسفر متداول و ۲۰% فسفر متداول) و دو نوع آنزیم (ایرانی و وارداتی) بود که برای مدت ۴۵ روز به جوجه­های داده شدند. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد که مکمل فایتاز باعث بهبود مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و قابلیت هضم فسفر و چربی شد (۰۵/۰> P )، همچنین افزودن فایتاز به جیره باعث افزایش وزن نسبی قلب، پانکراس، سینه، ران، طحال و درصد لاشه شد (۰۵/۰> P ). از طرفی نتایج مشخص کرد که افزایش غلظت فسفر جیره باعث افزایش فسفر و کاهش کلسیم خون و همچنین افزایش قابلیت هضم ظاهری فسفر (۰۵/۰> P ) و کاهش قابلیت هضم ظاهری چربی و اسید آمینه شد (۰۵/۰> P ). بنابراین با توجه به صفات اندازه­گیری شده تفاوتی بین مصرف آنزیم فایتاز ایرانی و خارجی مشاهده نشد و سطح ۷۵۰ واحد فایتاز در کیلوگرم جیره باعث افزایش صفات عملکری و قابلیت هضم فسفر و چربی در جوجه گوشتی شد، همچنین مکمل فایتاز نتوانست اثرات تیمار با سطوح فسفر کم را جبران کند.

Keywords:

Phytase , Performance , Digestibility , Broiler , فایتاز , عملکرد , قابلیت هضم , جوجه گوشتی