کاهش بیان نسبی ژن های مرتبط با آپوپتوسیز در سلول گرانولوزا با افزودن استرادیول

  هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات آپوپتوتیک افزایش تراکم سلول های گرانولوزا و افزایش استرادیول بر بیان نسبی ژن­های مرتبط با آپوپتوسیز ( Bcl-۲ ، Bax و GADD۴۵β ) و چرخه سلول ( CCDN-۲ ) بود. به همین منظور بعد از جمع­آوری تخمدان گاوها از کشتارگاه، سلول های گرانولوزای فولیکول­های ۴ تا ۸ میلی­متری جداسازی شدند. سپس تعداد سلول­های زنده شمارش شده و نمونه سلول های گرانولوزا برای شش روز کشت داده شدند. تیمارها شامل ۱) ۵۰۰ هزار سلول در ۱۰۰۰ میلی­لیتر مایع کشت (کنترل)، ۲) ۵۰۰ هزار سلول در ۵۰۰ میلی­لیتر مایع کشت (گروه آپوپتوتیک: افزایش تراکم دلیل آپوپتوتیک بودن است) و ۳) ۵۰۰ هزار سلول در ۵۰۰ میلی­لیتر مایع کشت و افزودن استرادیول از روز دوم کشت (گروه آپوپتوتیک + استرادیول) بودند. همچنین، بیان ژن های مرتبط با آپوپتوسیز و چرخه سلولی و غلظت استرادیول نمونه­ها بررسی شد. نتایج نشان داد بیان نسبی ژن های Bax و GADD۴۵β در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر بیشینه بود، ولی با افزودن استرادیول بیان نسبی آنها کاهش یافت و به سطح کنترل بازگشت. نسبت Bcl-۲ به Bax در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافت، در حالی که با افزودن استرادیول این نسبت به طور معنی­داری افزایش نشان داد ولی همچنان مقدار آن نسبت به گروه کنترل کمتر بود. بیان نسبی ژن CCDN-۲ در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کمینه بود ولی اختلاف معنی­داری بین گروه استرادیول و گروه کنترل دیده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد استرادیول می­تواند سلول های گرانولوزا را در برابر آپوتوزیس ناشی از افزایش تراکم محافظت کند و این کار را ممکن است از راه افزایش سرعت چرخه سلولی گامه G۱ به S انجام ­دهد.

Keywords:

Granulosa cell , Estradiol , Apoptosis , سلول گرانولوزا , استرادیول , آپوپتوسیز