محمدحسین عبدالمحمدی - استادیار، گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، ایران
ابوالفضل دادخواه تهرانی - استادیار، گروه پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران
معصومه بابایی - کارشناس، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران

تتراکلریدکربن طی متابولیسم توسط سیتوکروم P۴۵۰ به رادیکال CCL۳O تبدیل می شود. این متابولیت فعال توسط آنزیم گلوتایتون-s-ترانسفراز (GST: Glutathion s-transferase) با اتصال به گلوتایتون باعث کاهش GSH کبدی و ایجاد آسیب اکسیدایتو در سلول ها می شود. به همین دلیل، ترکیب های دارای خواص آنتی اکسیدانی می توانند از بروز آسیب های اکسیداتیو ناشی از CCL۴ جلوگیری کنند. در این مطالعه، رت ها به ۵ گروه تقسیم شدند. تتراکلریدکربن با دوز ml/kg bw۲ و اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) با دوز ۱۰۰ و ۲۰۰ mg/kg bw و همچنین BHT با دوز mg/kg bw۱۰ به صورت درون صفاقی (iP) به رت ها تزریق شد و نمونه های خون و کبد در زمان های مختلف پس از تزریق دارو جمع آوری شد. فعالیت آنزیم GST، سطح گلوتایتون احیاء (GSH) و میزان پراکسیداسیون لیپیدها (LP: Lipid Peroxidation) در هموژن بافت کبد و همچنین سطح مارکرهای آسیب بافتی (ALP (Alkaline Phosphatase)،AST (Aspartate Amino Transferase)،ALT (Alanine Amino Transferase) و بیلی روبین) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، در پلاسما اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تزریق CCL۴ منجر به کاهش فعالیت آنزیم GST و همچنین کاهش سطح GSH و افزایش سطح LP در کبد شد که با افزایش سطح AST و ALT همراه بود. تیمار رت ها با اسانس آویشن همانند BHT منجر به جلوگیری از تغییرات فوق گردید. به طور کلی، CCL۴ منجر به القاء آسیب اکسیدایتو در بافت کبد شد و تیمار رت ها با اسانس آویشن، احتمالا به دلیل خواص آنتی اکسیدانی قوی، می تواند تا حدودی از بروز این آسیب ها در بافت کبد جلوگیری کند. تتراکلریدکربن طی متابولیسم توسط سیتوکروم P۴۵۰ به رادیکال CCL۳O تبدیل می شود. این متابولیت فعال توسط آنزیم گلوتایتون-s-ترانسفراز (GST: Glutathion s-transferase) با اتصال به گلوتایتون باعث کاهش GSH کبدی و ایجاد آسیب اکسیدایتو در سلول ها می شود. به همین دلیل، ترکیب های دارای خواص آنتی اکسیدانی می توانند از بروز آسیب های اکسیداتیو ناشی از CCL۴ جلوگیری کنند. در این مطالعه، رت ها به ۵ گروه تقسیم شدند. تتراکلریدکربن با دوز ml/kg bw۲ و اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) با دوز ۱۰۰ و ۲۰۰ mg/kg bw و همچنین BHT با دوز mg/kg bw۱۰ به صورت درون صفاقی (iP) به رت ها تزریق شد و نمونه های خون و کبد در زمان های مختلف پس از تزریق دارو جمع آوری شد. فعالیت آنزیم GST، سطح گلوتایتون احیاء (GSH) و میزان پراکسیداسیون لیپیدها (LP: Lipid Peroxidation) در هموژن بافت کبد و همچنین سطح مارکرهای آسیب بافتی (ALP (Alkaline Phosphatase)،AST (Aspartate Amino Transferase)،ALT (Alanine Amino Transferase) و بیلی روبین) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، در پلاسما اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تزریق CCL۴ منجر به کاهش فعالیت آنزیم GST و همچنین کاهش سطح GSH و افزایش سطح LP در کبد شد که با افزایش سطح AST و ALT همراه بود. تیمار رت ها با اسانس آویشن همانند BHT منجر به جلوگیری از تغییرات فوق گردید. به طور کلی، CCL۴ منجر به القاء آسیب اکسیدایتو در بافت کبد شد و تیمار رت ها با اسانس آویشن، احتمالا به دلیل خواص آنتی اکسیدانی قوی، می تواند تا حدودی از بروز این آسیب ها در بافت کبد جلوگیری کند.

آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.), تتراکلریدکربن, کبد, رت