تاثیر روش اسانس گیری بر کمیت و ترکیبهای تشکیل دهنده اسانس اوکالیپتوس کامالدولنسیس از ایران

با توجه به تاثیر روشهای مختلف اسانس گیری بر بازده و نیز ترکیبهای تشکیل دهنده اسانسها، در این مقاله روشهای متداول اسانس گیری برای گیاه Eucalyptus camaldulensis Dehn.  مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای تهیه اسانس از این گیاه، سه روش مختلف تقطیر با آب و بخار، تقطیر با آب و تقطیر با بخار آب، به کار رفته است. بازده اسانس گیری برای سه روش مذکور به ترتیب برابر ۰.۲۲، ۰.۶۰ و ۰.۶۰ درصد بود (بر اساس وزن برگ تازه گیاه). سپس ترکیبهای تشکیل دهنده اسانس به کمک روشهای مکمل GC و GC/MS مورد شناسایی قرار گرفتند (به دلیل تشابه کروماتوگرامهای حاصل از دستگاه GC، فقط اسانس حاصل از روش تقطیر با آب و بخار به دستگاه GC/MS تزریق گردید). در سه اسانس حاصل، تعداد ۲۲ ترکیب شناسایی گردیدند که در میان آنها به ترتیب ۱ و ۸- سینئول (۱,۸-Cineole) (۸.۷، ۴۸.۶۳ و ۳۵.۶%)، پاراسیمن (p-cymene) (۳.۲ و ۱۶.۱۵ و ۲۱.۳%)، اسپاتولنول (Spathulenol) (۷.۹، ۳.۳ و ۶.۷%) و گاماترپینن (g-terpinene) (۳.۱ ۲.۵ و ۲.۵%) بیشترین میزان را به خود اختصاص می دهند.

Keywords:

اسانس , روغن اسانسی , اوکالیپتوس , ۱ و ۸- سینئول , پاراسیمن