بررسی ترکیب های شیمیایی و خواص آللوپاتیک اسانس گیاه آنغوزه (Ferula assa-foetida L.)

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 158

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-30-3_009

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

Abstract:

به منظور بررسی ترکیب ها و خواص آللوپاتیک گیاه دارویی آنغوزه (Ferula assa-foetida L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول متشکل از ۶ غلظت اسانس آنغوزه شامل ۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۶۰۰، ۸۰۰ و ۱۰۰۰ میکرولیتر در لیتر و فاکتور دوم شامل ۵ گونه گیاهی، سه گونه علف هرز به نام های خردل وحشی (Sinapis arvensis)، تلخه (Acroptilo repens) و ازمک (Cardaria draba) همراه با دو گونه زراعی گندم (Triticum aestivum) و جو (Hordeum vulgare) بودند. اسانس مورد استفاده در این پژوهش با استفاده از روش تقطیر با آب از شیرابه گیاه آنغوزه استخراج شد. نتایج آنالیز اسانس با استفاده از دستگاه GC و GC-MS نشان داد که ۱۳ ترکیب قابل شناسایی در اسانس وجود دارد که عمده ترین آنها شامل آلفا-پینن (۳/۲۱%)، بتا-پینن (۱/۴۷%) و ۲،۱-دی تیولان (۶/۱۸%) بودند. صفات مورد اندازه گیری جهت ارزیابی اثر آللوپاتیک اسانس بر گونه های مورد بررسی شامل: درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن تر و خشک ساقه چه و ریشه چه و درصد ناهنجاری گیاهچه ها بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که واکنش گیاهان نسبت به اسانس آنغوزه به طور معنی داری (p ≤ ۰.۰۵) متفاوت می باشد. بیشترین درصد جوانه زنی در غلظت های مختلف اسانس آنغوزه مربوط به گیاه زراعی گندم بدست آمد، در حالی که در گیاه زراعی جو نسبت به گندم حساسیت بیشتری مشاهده شد. به طور کلی کمترین حساسیت به اثرات آللوپاتیک اسانس مربوط به گونه زراعی گندم بود که در تمام صفات مشاهده شد. از طرفی گونه زراعی جو، علف هرز تلخه و ازمک بیشترین حساسیت را به اسانس آنغوزه نشان دادند. البته اثر بازدارندگی آنغوزه بر علف هرز تلخه و ازمک نسبت به خردل وحشی بیشتر بود.

Authors

حسن دلاور

کارشناس ارشد، اداره جهاد کشاورزی شهرستان نی ریز، مرکز ترویج ریزاب

محمدجمال سحرخیز

دانشیار، دانشگاه شیراز، دانشکده کشاورزی، بخش علوم باغبانی

نرگس خاتون کازرانی

کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، برازجان

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • احمدیان، ا. و قنبری، ا.، ۱۳۸۵. بررسی اثر آللوپاتیک زیره ...
  • بهشتی، ع.، موسوی سروینه باغی، ر. و بازوبندی، م.، ۱۳۸۴. ...
  • تابان، آ.، ۱۳۹۰. مقایسه پتانسیل آللوپاتیک چندگونه مرزه (Satureja spp) ...
  • جعفرزاده، ن.، ۱۳۸۴. پتانسیل آللوپاتیک پسمانهای جو (Hordeum vulgare) روی ...
  • صفاری، م.، ۱۳۸۰. علف های هرز و روش های مبارزه ...
  • عسکری، ف.، ۱۳۷۸. بررسی کمی و کیفی ترکیبهای موجود در ...
  • میقانی، ف.، ۱۳۸۲. آللوپاتی (دگرآسیبی): از مفهوم تا کاربرد. انتشارات ...
  • Adams, R.P., ۲۰۰۷. Identification of Essential Oil Components by Gas ...
  • Azizi, M., Alimardani, L. and Rashelmohassel, M.H., ۲۰۰۶. Allelopathic effects ...
  • Berger, J. and Schager, M., ۲۰۰۳. Allelopathic activity of Chara ...
  • Einhelling, F.A. and Rasmussen, J.A., ۱۹۷۹. Effects of three phenolicc ...
  • Khajeh, M., Yamini, Y., Bahramifara, N., Sefidkon, F. and Pirmoradei, ...
  • Najafi Ashtiani, A., Assareh, M.H., Baghestani, M.A. and Angaji, S.J., ...
  • Narval, S.S. and Tauro, P., ۱۹۹۴. Allelopathy in Agriculture and ...
  • Nishida, N., Tamotsu, S., Nagata, N., Saito, C. and Sakai, ...
  • Saharkhiz, M.J., Ashiri, F., Salehi, M.R., Ghaemaghami, J. and Mohammadi, ...
  • Saharkhiz, M.J., Smaeili, S. and Merikhi, M., ۲۰۱۰. Essential oil ...
  • Sefidkon, F., Askari, F. and Mirza, M., ۱۹۹۸. Essential oil ...
  • نمایش کامل مراجع