مطالعه اثر ضداضطرابی عصاره گیاه مرزنجوش (Origanum majorana L.) در مقایسه با دیازپام در موش صحرایی نر

امروزه با وجود تمام پیشرفت های علمی در زمینه طب و داروشناسی و تولید روزافزون داروهای شیمیایی، طب سنتی و به دنبال آن نام گیاهان دارویی بسیار مهم و قابل توجه است. گیاه مرزنجوش (Origanum majorana L.) در طب سنتی ایران به عنوان یک ماده ضد اضطرابی و تسکین دهنده معرفی شده است. مطالعه حاضر تحقیقی است که بر روی اثر ضد اضطرابی این گیاه در موش صحرایی نر صورت گرفته و با دیازپام مقایسه شده است. در این مطالعه، به گروه های مختلف (۳۰ سر موش در شش گروه) موش های صحرایی نر نژاد ویستار با شرایط سنی و وزنی برابر، عصاره مرزنجوش با دوزهای (۴۰۰، ۲۰۰، ۱۰۰) میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و دیازپام با دوز ۲/۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و دی متیل سولفوکساید به عنوان دارونما با حجم برابر و به گروه ششم سالین، ۳۰ دقیقه قبل از ارزیابی اثر تسکینی و ضد اضطرابی با استفاده از ماز صلیبی شکل (Elevated plus maze) به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر افزایش معنی دار مدت خواب القاء شده با کتامین و همچنین افزایش معنی دار مدت زمان سپری شده در بازوهای باز در گروه تیمار با دوزهای ۴۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره بود. ولی مشخص شد که عصاره گیاه مرزنجوش در دوز ۲۰۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نسبت به دیازپام با دوز ۲/۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن معنی دار بوده و دارای اثرات تسکینی و ضد اضطرابی می باشد.

Keywords:

مرزنجوش (Origanum majorana L.) , ضداضطرابی , دیازپام , ماز صلیبی شکل (Elevated plus maze)