بهینه سازی ترکیب های بستر کشت غوطه‎ور قارچ دارویی Ganoderma lucidum به منظور افزایش تولید بیومس میسلیومی و پلی ساکارید برون سلولی

این تحقیق به منظور معرفی محیط کشت غوطه‎ور ‎مطلوب، جهت تولید بهینه بیومس میسلیومی و پلی‎ساکارید برون سلولی قارچ دارویی Ganoderma lucidum انجام گردید. اثر منابع مختلف کربن (قند گلوکز، قند لاکتوز و قند مالتوز)، غلظت منابع کربن (۴۰، ۵۰ و ۶۰ گرم بر لیتر) و pH (۵/۳، ۵/۴ و ۵/۵) بر تولید میسلیوم و پلی‎ساکارید برون سلولی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی به اجرا در آمد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین تولید بیومس میسلیومی برابر با ۵۸۸/۸ گرم وزن خشک میسلیوم بر لیتر (g DW/l ۵۸۸/۸)، توسط قند مالتوز و کمترین بیومس میسلیومی توسط قند گلوکز برابر با g DW/l ۹۵۳/۴ بدست آمد. همچنین در بین منابع کربن، قند مالتوز با تولید g/l ۵۵۱/۱ بیشترین تولید پلی‎ساکارید‎ را داشته است و کمترین تولید پلی‎ساکارید‎ توسط قند لاکتوز با g/l ۴۱/۱ بدست آمد. بین غلظت‎های مختلف کربن بکار برده شده و همچنین pH محیط کشت از لحاظ تولید بیومس میسلیوم و پلی ساکارید اختلاف معنی‎دار‎ی مشاهده نشد. در پایان، با مقایسه ترکیب های مختلف بستر کشت غوطه‎ور‎ قارچ گانودرما مشخص شد که بهترین ترکیب برای تولید بیومس میسلیومی، قند مالتوز با غلظت ۵۰ گرم در لیتر و ۵/۴=pH و بهترین ترکیب برای تولید پلی‎ساکارید‎ برون سلولی، قند مالتوز با غلظت ۴۰ گرم در لیتر و ۵/۳=pH می‎باشد.

Keywords:

پلی‎ساکارید‎ , منبع کربن , قارچ Ganoderma lucidum , مالتوز