بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر جوانه زنی گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت تنش شوری

با توجه به اهمیت دارویی گیاه بادرنجبویه Melissa officinalis L.)) و فراوانی منابع آب و خاک شور در کشور، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر جوانه زنی این گیاه تحت تنش شوری طی دو آزمایش جداگانه اجرا گردید. آزمایش اول با هدف تعیین مناسبترین شرایط پرایمینگ بذر گیاه بادرنجبویه در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیب تیماری پتانسیل اسمزی محلول پرایمینگ در چهار سطح (۴-، ۸-، ۱۲- و ۱۶- بار)، مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (۳، ۵ و ۷ روز) و درجه حرارت پرایمینگ در دو سطح (۲۵ و ۳۰/۲۰ درجه سانتی گراد) و بذرهای شاهد (پرایم نشده) بود. نتایج نشان داد که بین تیمارهای اسموپرایمینگ از لحاظ درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه اختلاف معنی داری وجود داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار پتانسیل اسمزی ۱۶- بار در مدت زمان پنج روز و دمای ۲۵ درجه سانتی گراد نسبت به سایر تیمارها و شاهد سبب افزایش معنی داری در درصد و سرعت جوانه زنی بذر بادرنجبویه شد. آزمایش دوم با هدف بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر جوانه زنی بذر گیاه بادرنجبویه تحت تنش شوری به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل تیمار بذری با دو سطح (بذر پرایم نشده و بذر پرایم شده) و تیمار شوری با چهار سطح (شاهد، ۴، ۸ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر) بود که براساس نتایجی که در مرحله اول آزمایش به عنوان بهترین شرایط پرایمینگ بدست آمد اقدام به تهیه بذرهای پرایم شده گردید. نتایج نشان داد که در همه سطوح شوری، بذرهای پرایم شده به طور معنی داری درصد و سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه بالاتری نسبت به بذرهای پرایم نشده دارند. نتایج نشان داد که اثر متقابل شوری و تیمارهای بذری نیز از لحاظ درصد و سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه معنی دار بود.

Keywords:

بادرنجبویه Melissa officinalis L.)) , پتانسیل اسمزی , اسموپرایمینگ , جوانه زنی