بررسی برخی خصوصیات بوم شناختی، ریختی و میزان اسانس آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost.)

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 286

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-26-2_009

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

Abstract:

گیاه آویشن آذربایجانی با نام علمی Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost. یکی از ۱۴ گونه مختلف از جنس آویشن است که در کشور ایران رویش طبیعی دارد. در این پژوهش در اوایل فصل رویش (سال ۱۳۸۷) طی مسافرتهای متعدد به نقاط مختلف استانهای آذربایجان شرقی و غربی، رویشگاه های این گونه شناسایی و بعد در هنگام گلدهی، جهت ارزیابی ریختی از هر رویشگاه پنج نمونه کامل گیاهی و سرشاخه های گلدار برای استخراج اسانس تهیه و به همراه بذر در فصل تولید بذر جمع آوری شد. اطلاعات مربوط به رویشگاه ها یادداشت برداری شد و خصوصیات رویشی و زایشی هر جمعیت بعلاوه میزان اسانس گونه مورد مطالعه در هر رویشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه خوشه ای شده و جمعیتهای جمع آوری شده براساس تمامی خصوصیات کمی رویشی، زایشی و میزان اسانس گروه بندی شدند. به طوری که تمامی جمعیتها در سه گروه قرار گرفتند. جمعیتهای بند، نازلو و قوشچی در یک گروه، هریس در گروهی دیگر و سرانجام جمعیت جلفا در گروهی جداگانه قرار گرفتند. پراکنش این گونه در دو استان آذربایجان شرقی و غربی، از ارتفاع ۷۳۰ تا ۱۹۰۰ متر از سطح دریا و رویش در خاکهای مختلف و مناطق شیب دار نشان دهنده سازگاری بالای این گونه با شرایط اقلیمی این دو استان می باشد. درنهایت، از بین جمعیتهای جمع آوری شده، دو جمعیت جلفا و نازلو بدلیل داشتن عملکرد بالای اسانس و سازگاری با اقلیم منطقه برای کاربرد در برنامه به نژادی در مناطق سرد شمال غرب کشور توصیه می شوند.

Authors

علیرضا یاوری

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

وحیده ناظری

استادیار، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

فاطمه سفیدکن

استاد، بخش تحقیقات گیاهان دارویی و محصولات فرعی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور

محمداسماعیل حسنی

استادیار، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • آئینه چی، ی.، ۱۳۶۵. مفردات پزشکی و گیاهان دارویی. انتشارات ...
  • امیدبیگی، ر.، ۱۳۸۵. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد سوم، ...
  • حبیبی، ح.، مظاهری، د.، مجنون حسینی، ن.، چایی چی، م.، ...
  • حسنی، ج.، ۱۳۸۳. شناسایی و بررسی اکولوژیکی دو جنس از ...
  • زرگری، ع.، ۱۳۷۲. گیاهان دارویی. جلد چهارم، انتشارات دانشگاه تهران، ...
  • سفیدکن، ف. و رحیمی بیدگلی، ع.، ۱۳۸۱. بررسی تغییرات کمی ...
  • شفاالدین، س.، ۱۳۸۶. جمع آوری ذخایر توارثی گیاهی. ژنتیک نوین، ...
  • مظفریان، و.، ۱۳۸۶. فرهنگ نامهای گیاهان ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، ...
  • میرزایی ندوشن، ح.، مهرپور، ش. و سفیدکن، ف.، ۱۳۸۵. تجزیه ...
  • Blanquer, A., Boira, H., Soler, V. and Perez, I., ۱۹۹۸. ...
  • British pharmacopoeia, ۱۹۸۸. Vol. ۲, London: HMSO, ۱۳۷-۱۳۸.. ...
  • Cristina Figueiredo, A., Barroso, J.G., Pedro, L.G. and Scheffer, J.J.C., ...
  • Husnu Can Baser, K., Demirci, B., Kirimer, N., Satil, F. ...
  • Jalas, J., ۱۹۸۲. Thymus. ۳۷۰-۳۷۱, In: Davis, P.H. (Ed.), Flora ...
  • Rechinger, K.H., ۱۹۸۲. Flora Iranica. Vol. ۱۵۲, Graz: Akademische Druck- ...
  • Satil, F., Kaya, A., Bicakci, A., Ozatli, S. and Tumen, ...
  • Stahl-Biskup, E. and Saez, F., ۲۰۰۲. Thyme, The genus Thymus. ...
  • Thompson, J.D., Chalchat, J., Michet, A., Linhart, Y.B.and Ehlers, B., ...
  • نمایش کامل مراجع