حمیدرضا رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد ، گروه عمران آب دانشگاه تربیت مدرس
سیدامین سلامتیان - دانشجوی کارشناسی ارشد ، گروه عمران آب دانشگاه تربیت مدرس
مسعود قدسیان - استاد گروه عمران، دانشگاه تربیت مدرس

پیش بینی آبشستگی ایجاد شده بوسیله جت های خروجی از سازه های هیدرولیکی یکی از مسائل مهم درهیدرولیک میباشد. ریزش جریان از روی سرریز یا سازه های دیگر و برخورد آن با بستر قابل فرسایش در پایین دست سازه های مذکور باعث آبشستگی و فرسایش دراین بستر ها می شود. بسیاری از تحقیقات انجام شده درزمینه آبشستگی پایین دست سریزهای ریزشی آزاد، مربوط به زمان تعادل بوده وتحقیقات اندکی در مورد تغییرات زمانی آبشستگی ناشی از جتها ریزشی انجام شده است، لذا در این تحقیق توسعه آبشستگی موضعی پایین دست سریزهای ریزشی آزاد در طول زمان مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایشات نشان دادکهق سمت اعظم آبشستگی در دقایق اولیه آزمایش به وقوع پیوسته و از آن به بعد نرخ آبشستگی به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد به طوری که بالغ بر 75% آبشستگی در 80 دقیقه اول اتفاق می افتد. همچنین مشخص شد که با کاهش شدت جریان، ابعاد حفره آبشستگی (طول، عض و عمق) کاهش می یابد.

آبشستگی موضعی ، تغییرات زمانی آبشستگی ، عمق آبشستگی ، جتهای ریزشی آزاد