محمدامین سلطانی پور - کارشناس ارشد مرکز تحقیقات منابع طبیعی هرمزگان
محمدباقر رضایی - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
علی مرادشاهی - استادیار دانشگاه شیراز

مورخوش (Rech. f. & Wendelbo Zhumeria majdae ) یکی از گیاهان دارویی مهم، پرمصرف، اندمیک و انحصاری استان هرمزگان است که خواص درمانی آن از دیر باز مورد توجه مردم بوده است. به همین منظور  اثرات ضد میکروبی اسانس برگ گیاه بر رشد باکتریهای  Escherichia coliو Staphylococcos aureus با روشهای چاهک و دیسک کاغذی و تعیین MIC  مطالعه شد. اسانس گیری با دستگاه تقطیر و حلال آب انجام شد، ترکیبهای موجود در اسانس گیاه مورخوش با استفاده از تکنیکهای GC و GC/MS شناسایی شد. ۲۲ ترکیب از مجموع ۹۸.۷ درصد وزن اسانس شناسایی شد لینالول با ۶۰.۴ درصد و کامفور با ۲۶.۵ درصد بیشترین ترکیب اسانس بودند. در این بررسی stock محلول هموژنه ۱ میلی لیتر اسانس برگ گیاه مورخوش در ۵۰ میلی لیتر محلول صمغ عربی( ۲.۵ گرم در  لیتر) به عنوان غلظت ۱۰۰ درصد در نظر گرفته شد و بر آن اساس رقتهای مختلف ۲۰, ۴۰ , ۶۰ و ۸۰  درصد تهیه گردید. رقتهای ۰, ۲۰, ۴۰ و ۶۰ درصد بر باکتری گرم مثبت Staphylococcos aureus خاصیت MIC و رقتهای ۸۰  و ۱۰۰ درصد خاصیتMBC بر باکتری گرم منفی Escherichia coli, رقتهای ۰ و ۲۰ درصد اسانس خاصیت MIC و رقتهای ۴۰, ۶۰, ۸۰  و ۱۰۰ درصد خاصیتMBC را نشان دادند نتایج حاکی از آن است که رقتهای پائینتر اسانس بر باکتری گرم منفی Escherichia coliنسبت به باکتری گرم مثبت Staphylococcos aureus موثر تر است.   

روغن اسانسی, مورخوش ( Escherichia coli, Staphylococ aureus, ( Zhumeria majdae Rech. f. & Wendelbo