توسعه ملی و ارتقای سطح زندگی مردم بدون توجه به کیفیت ارائه خدمات بهداشتی و درمانی امکان­پذیر نخواهد بود. در این میان مادران و نوزادان به عنوان دو گروه آسیب­پذیر جامعه مستحق توجه بیشتری می­­باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان رضایت­مندی زنان از مراقبت­های انجام شده در مرحله پس از زایمان طبیعی و سزارین در چهار حیطه­ی مراقبتی و حمایتی (جسمانی، ارایه اطلاعات مورد نیاز، اخلاقی و عاطفی) در بیمارستان­های آموزشی و غیرآموزشی می­باشد. این مطالعه توصیفی- مقایسه­ای بر روی۴۵۴ نفر از زنانی که در  بیمارستان­­های الزهرا، طالقانی و ۲۹بهمن تبریز زایمان کرده بودند انجام گرفت. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­ای استفاده گردید که رضایت­مندی زنان از مراقبت­های پس از  زایمان را می­سنجید. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون­های آماری همبستگی، آزمون  tبا نمونه­های مستقل و ANOVA در نرم­افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها: در بیمارستان­های آموزشی رضایت­مندی در زایمان طبیعی در حیطه­های جسمانی، اطلاعاتی، اخلاقی و عاطفی به ترتیب (۵/۹۳%، ۴۸%، ۵/۹۱% و ۵/۹۰% ) و در سزارین به ترتیب(۱/۸۸%، ۵/۷%، ۴/۱۶% و ۱/۷۶%) به دست آمد. در بیمارستان­های غیرآموزشی رضایت­مندی از زایمان طبیعی در حیطه­های جسمانی، اطلاعاتی، اخلاقی و عاطفی به ترتیب (۴/۹۱%، ۲/۴۷%، ۱/۹۷% و ۱/۹۷% ) و در سزارین به ترتیب (۹۲%، ۰%، ۱۰% و ۹۲% ) به دست آمد. نوع زایمان بر رضایت­مندی زنان تاثیر می­گذارد به طوری که بین زایمان طبیعی و سزارین ارتباط آماری معنی­داری مشاهده شد (۰۰۰۱/۰P=). ولی در بین بیمارستان­های آموزشی و غیرآموزشی در  هیچ کدام از حیطه­ ها اختلاف آماری معنی­داری وجود نداشت (۰۵/۰ p˃). نتایج نشان داد که کمترین میزان رضایت­مندی از دریافت اطلاعات و بیشترین رضایت­مندی از مراقبت­های جسمانی بود. در هر چهار حیطه مراقبتی و حمایتی میزان رضایتمندی در زایمان طبیعی بیشتر از سزارین بود. میزان رضایت مندی از مراقبت­ها و حمایت­ها در بیمارستان­های غیرآموزشی بیشتر از آموزشی بود.

رضایت مندی, مراقبت پس از زایمان, زایمان طبیعی, زایمان سزارین