پریسا شاهین رخسار - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان
قاسم زارعی - دانشیار موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
حسن شکری واحد - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات برنج

تولید بالای کمی و کیفی محصولات گلخانه به تعیین دقیق دو فاکتور زمان و میزان آبیاری وابسته است. این پژوهش با هدف بررسی امکان بهبود مدیریت آبیاری گلخانه توت فرنگی و افزایش عملکرد اقتصادی (کمی و کیفی) محصول با برنامه ریزی بهینه آبیاری با استفاده از تانسیومتر در شرایط گلخانه های ایران انجام شده است. بدین منظور سه سطح برنامه ریزی آبیاری به صورت مکش ۲/۰ و ۴/۰ بار (با استفاده از تانسیومتر) و آبیاری بر اساس نظر بهره بردار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد تیمار مکش ۲/۰ بار موجب افزایش معنی دار عملکرد و تعداد میوه در بوته به ترتیب به میزان ۳/۹ و ۴/۱۰ درصد نسبت به تیمار آبیاری با نظر بهره بردار شد ولی با تیمار مکش ۴/۰ بار اختلاف معنی داری نداشت. میزان آب مصرفی در تیمارهای ۲/۰، ۴/۰ و با نظر بهره برداری به ترتیب ۶/۴۷، ۲/۲۱ و ۶/۹۹ لیتر در بوته به دست آمد. نتایج نشان داد آبیاری بر اساس مکش ۴/۰ بار موجب افزایش بهره وری مصرف آب به مقدار ۷/۲۱ گرم در لیتر در مقایسه با در مقایسه با آبیاری بر اساس مکش ۲/۰ بار به مقدار ۵/۱۰ گرم در لیتر و نظر بهره بردار ۶/۴ گرم در لیتر شده است. برنامه ریزی آبیاری بر اساس مکش ۴/۰ بار به دلیل بالاتر بودن بهره وری مصرف آب و کاهش حجم آب مصرفی بدون کاهش قابل توجه عملکرد توصیه می گردد.

توت فرنگی, مدیریت آب, مکش خاک, عملکرد