خدیجه نصیری - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
عبدالعلی شجاعیان - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
عباس یداللهی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
امین میرشکاری - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
خدیجه قنبری - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

این مطالعه، به منظور بررسی اطلاعات و کارایی نشانگر SRAP برای تخمین تنوع ژنتیک در ۱۵ توده جعفری ایرانی صورت گرفته است. تکثیر مکان‎های ژنی با استفاده از چهار ترکیب آغازگر SRAP انجام شد. بیشترین و کمترین تعداد باند های چندشکل تشکیل شده به ترتیب ترکیب آغازگر Me۲-Em۵ و Me۴-Em۱ بود. میانگین تعداد باندهای چندشکل به ازای هر ترکیب آغازگر ۲۵/۸ بود. تجزیه خوشه ای صفات مولکولی بر اساس ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم Neighbor- Joining توده‎های مورد مطالعه را در فاصله ژنتیک ۰۶/۰ به پنج گروه تفکیک کرد. در نهایت نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی میان توده های جمع‎آوری شده از چند منطقه ی جغرافیایی ایران وجود دارد و این مطالعه سودمندی نشانگر SRAP را در تعیین تنوع ژنتیکی بین توده های جعفری نشان داد.

تنوع ژنتیکی, جعفری, نشانگرهای مولکولی, نشانگر SRAP