طراحی و ارزیابی کارآیی روش های کاهش PAPR در لینک فروسوی سیستم های OFDM-NOMA بر پایه ارسال جزئی دنباله

ظهور تکنولوژی­های جدید مانند اینترنت اشیاء و سیستم­های جدید مخابرات و پخش بی­سیم نیاز به نرخ داده بالاتر، اتصال گسترده، پوشش بهتر و بقیه بهبودها را دو چندان کرده­است. سیستم ادغام تقسیم فرکانسی متعامد (OFDM) بر اساس دسترسی چندگانه غیرمتعامد (NOMA) یکی از روش­های نویدبخش برای استفاده در لایه فیزیکی سیستم­های مخابراتی جدید است. با استفاده از روش مدولاسیون تقسیم فرکانسی متعامد، تداخل بین سمبلی بوجود آمده به دلیل گستره تاخیرکانال بی­سیم حدف و نرخ ارسال داده بالا قابل دسترسی می­شود. از طرف دیگر، در روش دسترسی چندگانه غیرمتعامد با اشتراک گذاری منابع فرکانسی بین چندین کاربر، بهره وری طیفی سیستم افزایش می­یابد. به همین دلیل، سیستم­های ادغام تقسیم فرکانسی متعامد بر اساس دسترسی چندگانه غیرمتعامد می­توانند نرخ داده را در سیستم­های نوین مخابراتی به شکل قابل­توجهی افزایش دهند.  نسبت بیشینه توان به میانگین توان (PAPR) بالا یکی از مشکلات اصلی سیستم­های ادغام تقسیم فرکانسی متعامد است که باعث می­شود تقویت کننده توان در ناحیه غیرخطی کار کند و کارآیی سیستم کاهش یابد. بدلیل خواص خاص سیستم­های OFDM-NOMA، بیشتر روش­های کاهش PAPR مناسب این سیستم­ها نیستند. در این مقاله، عملکرد سه روش مختلف کاهش PAPR بر اساس روش ارسال جزئی دنباله (PTS) را برای استفاده در لینک فروسو سیستم OFDM-NOMA مورد مطالعه و بررسی قرار می­دهیم. هر کدام از روش­های پیشنهاد شده را به کمک بلوک دیاگرام­های مربوطه توصیف می­کنیم. در نهایت، مناسب­ترین روش را از لحاظ پیچیدگی محاسباتی، کاهش PAPR و نرخ خطای بیت برای استفاده در لینک فروسو سیستم­های OFDM-NOMA پیشنهاد می­کنیم.

Keywords:

ادغام تقسیم فرکانسی متعامد , دسترسی چندگانه غیرمتعامد , نسبت بیشینه به میانگین توان , ارسال جزئی دنباله