منا آهنگری - گروه مدیریت محیط زیست، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران/ گروه مدیریت محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
سیده سولماز دشتی - دانشیار گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. (مسوول مکاتبات)
سید محسن حسین زاده ساداتی - مدیر دفتر هیدروانفورتیک، سازمان آب و برق خوزستان.

زمینه و هدف: توسعه گردشگری در پارک ملی، هم برای مدیریت منطقه و هم برای گردشگران مزایای فراوانی به­همراه دارد. اما این مساله را در نظر داشت که انجام فعالیت­های گردشگری در غیاب برنامه­ریزی و مدیریت صحیح و بدون محاسبه ظرفیت برد و توان منطقه برای گردشگری، می­تواند بر تجارب گردشگران و از آن مهم­تر بر کیفیت و ویژگی­های مناطق گردشگری اثر منفی داشته باشد. از این­رو شناسایی مناطق مناسب و دارای توان، جهت گسترش و توسعه طبیعت­گردی در مناطق حفاظت شده و پارک­های ملی، به منظور بهره­برداری پایدار از منابع طبیعی اهمیت به­سزایی دارد. روش بررسی: این پژوهش با هدف ارزیابی توان اکولوژیکی در پارک ملی کرخه با تاکید بر طبیعت­گردی در سال ۱۳۹۲- ۱۳۹۳ صورت پذیرفت. پارک ملی کرخه در امتداد رودخانه کرخه می­باشد. تحقیق حاضر از شیوه­ای از روش ارزیابی چندمعیاره به نام ترکیب خطی وزن­دار WLC و روش AHP با بکارگیری فن­آوری GIS به تعیین مناطق مناسب گردشگری در پارک ملی کرخه پرداخته است. یافته­ها و نتیجه­گیری: معیارهای به­کار رفته در مراحل ارزیابی ۱۶ معیار می­باشد که در سه طبقه معیارهای فیزیکی، بیولوژیکی و اقتصادی_اجتماعی فرهنگی در نظر گرفته شد. بر اساس خروجی AHP معیار تیپ پوشش گیاهی بیش­ترین وزن و معیار شیب کم­ترین وزن را به خود اختصاص داد، در نهایت مناطق مناسب برای طبیعت­گردی با درجات متفاوتی از توان و مطلوبیت تعیین گردید. طبق نقشه طبقه­بندی شده توان طبیعت­گردی، حدود ۸۲/۳۵ درصد از پارک ملی کرخه با مساحتی معادل ۳۶/۲۷۷۱ هکتار دارای توان مناسب و ۸۶/۳۷ درصد از پارک ملی کرخه با مساحتی معادل ۷۷/۲۹۲۹ هکتار برای توسعه گردشگری مناسب نمی­باشد.

ارزیابی چندمعیاره, طبیعت گردی, پارک ملی کرخه, GIS