کمیل عبدی - دانش آموخته دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
سعید کامیابی - دانشیار گروه جغرافیا، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران. (مسوول مکاتبات)
محمدرضا زندمقدم - استادیار گروه جغرافیا، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

زمینه و هدف: از جمله روش های نوین محاسبه جزیره حرارتی شهری و نقش کاربری های مختلف، استفاده از علم سنجش ازدور و تصاویر ماهواره­ای است که با استفاده از تشعشع مادون قرمز حرارتی و کاربرد مدل های فیزیکی جهت محاسبه مقدار دمای سطح زمین در نواحی وسیعی انجام می­گیرد، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی پراکنش دمای سطحی زمین و رابطه آن با ویژگی های خرده اقلیم فضای سبز شهری و پوشش گیاهی در محدوده چهار گانه (مناطق ۱،۲،۳ و منطقه مرکزی )شهزک ر ساری به بررسی و مقایسه  تغییرات حرارتی می پردازد. روش بررسی: برای به دست آوردن جزایر حرارتی شهر از محاسبه رادیانس، ضریب انعکاس و دمای درخشندگی تصاویر در محیط ENVI و تحلیل و پردازش نرم افزار GIS استفاده شده است. داده­های مورد استفاده شامل تصاویر ماهواره ای TIRS,OLIسنجنده لندست ۷ و ۸ درسه برهه زمانی ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ می­باشد یافته ها:نتایج حاصل از پردازش تصاویر ماهواره ای نشان داده است که ۴۵ هکتار از پوشش سبز شهری در مدت ۸ سال تغییر کاربری داده شده است.همچنین بر مبنای محاسبه دمای سطح زمین در طول دوره آماری در وضعیت کمینه و بیشینه طی سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷ روند صعودی داشته که این افزایش دمایی در مناطقی از شهر که از فضای سبز بیشتری برخوردار بوده کمتر دیده شده است. بحث و نتیجه گیری:نتایج حاکی از آن است که منطقه مرکزی شهر که از لحاظ پوشش و پراکندگی فضای سبز نسبت به دیگر مناطق شهر نامناسبتر است؛ گرمتر می باشد.مکان­یابی مناسب جهت احداث فضاهای سبز شهری در این مناطق در سال های آینده می­تواند نقش تعدیل­کننده ای در دمای سطح شهر  ایفا نماید.  

جزایر حرارتی, پوشش سبز شهری, سنجنده لندست, ساری