ابراهیم خیری - کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.
مریم مروتی - استادیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران (مسوول مکاتبات).
اکرم نشاط - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.
غلامرضا سیاحتی - استادیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.

زمینه و هدف: منطقه حفاظت­شده می تواند زمینه های وسیع و گسترده ای را جهت توسعه صنعت گردش­گری در اختیار دستگاه های برنامه ریزی، اجرایی و مردم محلی قرار دهد. در این پژوهش به شناسایی پتانسیل­های گردش­گری منطقه حفاظت شده اشترانکوه و ارایه راهکارهای مناسب جهت توسعه گردش­گری پرداخته شده است. روش بررسی: با استفاده از مدل SWOT، پس از بازدیدهای میدانی، مصاحبه با کارشناسان و جوامع محلی، نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید شناسایی شدند و در قالب پرسش­نامه بین کارشناسان، محیط­بانان و گردش­گران توزیع شدند سپس وزن­دهی و اولویت­بندی معیارها و زیر معیارها توسط ماتریس AHP به منظور ارایه راهبردها در جهت توسعه گردش­گری انجام شد. یافته­ها: نقاط قوت با امتیاز وزنی ۳۱۳/۰، نقاط ضعف با امتیاز وزنی ۳۷۶/۰، فرصت­ها با امتیاز وزنی ۱۴۸/۰، تهدیدها با امتیاز وزنی ۱۶۳/۰، ارزیابی گردید. برای تعیین استراتژی­ها، راهبرد تدافعی با امتیاز وزنی ۵۳۹/۰ دارای بیش­ترین امتیاز و راهبرد بازنگری، راهبرد تنوع و راهبرد تهاجمی به ترتیب در رتبه­های بعدی قرار گرفتند. بحث و نتیجه­گیری: وضعیت کنونی گردش­گری منطقه حفاظت شده اشترانکوه با قابلیت­ها و استعدادهای بالقوه­ی آن تناسبی ندارد و برای حفاظت واقعی از این منطقه ضروری است گردش­گری پایدار به صورت برنامه­ریزی شده صورت گیرد.

پتانسیل, برنامه استراتژیک, گردشگری, SWOT, AHP