نقش حفاظت بر ویژگی های کمی و کیفی گونه آوری (Quercus macranthera C. A. Mey) در جنگل های رودبار استان گیلان
عنوان مقاله: نقش حفاظت بر ویژگی های کمی و کیفی گونه آوری (Quercus macranthera C. A. Mey) در جنگل های رودبار استان گیلان
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-22-11_020
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-22-11_020
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی نقی صدیقی چافجیری - دانشجوی دکتری علوم جنگل، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران. (مسوول مکاتبات)
ایرج حسن زاد ناورودی - دانشیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
کامبیز طاهری آبکنار - دانشیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
حسن پوربابائی - استاد، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
خلاصه مقاله:
علی نقی صدیقی چافجیری - دانشجوی دکتری علوم جنگل، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران. (مسوول مکاتبات)
ایرج حسن زاد ناورودی - دانشیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
کامبیز طاهری آبکنار - دانشیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
حسن پوربابائی - استاد، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
زمینه و هدف: گونه اوری در ارتفاعات فوقانی مناطق جنگلی در شمال ایران گسترش دارد و در حفظ خاک و نفوذ آب نقش موثری را ایفا میکند. بزرگترین مشکل در این مناطق چرای دام و حضور جنگل نشینان است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش حفاظت بر ویژگیهای کمی و کیفی گونه اوری در جنگلهای رودبار استان گیلان بود. روش بررسی: در مجموع ۴۰ قطعه نمونه ۱۰۰۰ متر مربعی (۲۰ قطعه نمونه در منطقه حفاظت شده و ۲۰ قطعه نمونه در منطقه حفاظت نشده) به روش تصادفی- سیستماتیک و با استفاده از شبکه آماربرداری ۱۰۰ × ۱۰۰ متر در خرداد ۱۳۹۴ برداشت شدند. در هر قطعه تعداد و نوع گونههای درختی و درختچهای و همچنین قطر برابر سینه، ارتفاع گیاه، وضعیت تاج و کیفیت تنه پایههای اوری اندازهگیری شدند. همچنین، به منظور بررسی وضعیت زادآوری از یک میکروپلات ۱۰۰ متر مربعی در مرکز هر قطعه نمونه استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تعداد درختان در هکتار، میانگین قطر برابر سینه، مجموع سطح مقطع برابر سینه، ارتفاع درختان، حجم و زادآوری گونه اوری در منطقه حفاظت شده به صورت معنیداری بیشتر از منطقه حفاظت نشده است. سایر گونههای درختی اختلافی بین دو منطقه نداشتند. تراکم گونههای درختچهای آلوچه (Pronus spinosa)، ولیک (Crataeogus microphylla) و زرشک (Berberis integgerima) در منطقه حفاظت نشده به طور معنیداری بیشتر از منطقه حفاظت شده بود. همچنین، کیفیت تاج و تنه پایههای اوری نیز در منطقه حفاظت شده بهتر از منطقه تخریب شده بود. بررسی طبقات قطری در مثلث ساختار نشان داد که منطقه حفاظت شده در بخش جنگل نامنظم و منطقه تخریب یافته در بخش منظم شده در کم قطر-میان قطر قرار دارد. بحث و نتیجهگیری: با توجه به اینکه درختان اوری نقش مهمی در بخشهای فوقانی جنگل دارند، حفظ این گونه ارزشمند و تداوم برنامههای خروج دام و جنگلنشینان از رویشگاههای طبیعی آن ضروری به نظر می رسد.
کلمات کلیدی: تخریب, تراکم, چرای دام, توده های طبیعی, جنگل های شمال ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1287244/