علی سردارشهرکی - استادیار اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان. (مسوول مکاتبات)
ندا علی احمدی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
مهدی صفدری - دانشیار اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

زمینه و هدف: دانش و اطلاعات زیست­محیطی نقش اساسی در فعالیت­های افراد جامعه دارد. این آگاهی­ها راه را برای توسعه جوامع بشری هموار می­سازد و مسائل و مشکلات زیست­محیطی را کاهش می­دهد. امروزه تهدید­های زیست­محیطی از جانب بشر مورد توجه قرار گرفته و افکار عمومی را به خود معطوف کرده است. دلیل این تهدید­ها آن است که مشکلات عمده­ای را در زمینه پایداری محیط­زیست بوجود آورده است و از طرفی توجه بسیار زیادی به مقوله پایداری و سلامت زیست­محیطی در بخش تولیدات کشاورزی به علت اثرات زیانبار آن شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، ارزیابی و اولویت­بندی عوامل موثر بر تولید محصول گندم با تاکید پایداری زیست­محیطی است. روش بررسی: در تحقیق حاضر با استفاده از تکنیک­های AHP فازی و DEMATEL جهتتحلیل و اولویت­بندی عوامل موثر بر تولید گندم با تاکید بر پایداری محیط­زیست استفاده گردیده است. جامعه آماری شامل ۵۰ نفر از خبرگان و کارشناسان جهاد کشاورزی منطقه سیستان و در سال ۹۸-۱۳۹۷ گردآوری شده است. یافته ها: نتایج حاصل از AHP فازی، نشان­دهنده در اولویت بودن بعد آموزشی- ترویجی با وزن تهایی (۴۵/۰) و پس از آن مدیریتی (۳۱/۰)، فنی (۱۲/۰) و اقتصادی (۱۰/۰) می­باشد. همچنین نتایج با استفاده از روش DEMATEL، نشان می­دهد که بعد آموزشی ترویجی در اولویت­ نخست، و پس از آن ابعاد مدیریتی، فنی و اقتصادی با مقدار ۴۴/۳۴، ۱۷/۳۲ و ۳۳/۳۱ را بر تولید گندم در منطقه سیستان دارا می­باشد. بحث و نتیجه گیری: بنابراین توصیه به برگزاری برنامه­های آموزشی – ترویجی توسط مروجان جهاد کشاورزی منطقه سیستان برای کشاورزان گندم­کار با توجه به نیازمندی کشاورزان و شرایط روستایی منطقه می­گردد.  

اولویت بندی, پایداری, محیط زیست, گندم, روش FAHP و DEMTEL