لیلا عباس زاده توسلی - کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی محیط زیست(HSE)، گروه جغرافیا و مهندسی محیط زیست، واحدالکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران.
آزاده نکویی اصفهانی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدتهران مرکزی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
هستی برقعی پور - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدتهران مرکزی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: گسترش شهرنشینی و مشکلات خاص زندگی شهری، بیش از پیش ضرورت توجه همه جانبه به راهبردهای سودمند برای بهینه سازی زندگی ساکنان شهرها را لازم ساخته است. امروزه با رشد روزافزون ساخت تونل ها، مسئله تامین ایمنی در آن ها مورد توجه مهندسان و نهادهای مسئول قرارگرفته است. به منظور استانداردسازی و ارتقای ایمنی تونل، ارزیابی سطح ایمنی وضعیت فعلی تونل ها اولویت دارد، تا بتوان تمهیدات لازم برای ارتقای سطح ایمنی آن اتخاذ نمود. به طور کلی با توجه به محدود بودن فضای داخل تونل های شهری، وقوع تصادفات در این فضاها دارای شرایط خاصی است. رخ دادن این حوادث می تواند موجب اختلال در عملکرد تونل ها شود در پی آن ممکن است مشکلاتی همچون آتش سوزی، مشکلات تنفسی، و غیره ایجاد شود. بنابراین با توجه به وضعیت بحرانی که در پی وقوع این حوادث ایجاد می شود، ضروری است در این شرایط روش های مناسبی برای ارزیابی فاکتورهای ایمنی، زیستی در مدیریت بحران تونل ها اتخاذ گردد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی فاکتورهای ایمنی، زیستی در مدیریت بحران تونل های شهری است و تونل توحید را با تونل رسالت و تونل شهدای غزه مقایسه می نماید. روش بررسی: در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل سلسله مراتبیAHP استفاده شده است. یافته ها: بالاترین سطح ریسک مربوط به تونل توحید۱ و کمترین سطح ریسک مربوط به تونل شهدای غزه می باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق در سال ۱۳۹۶نشان می دهد سیستم تهویه بیشترین وزن و زهکشی کمترین وزن را دارد و تونل توحید دارای رتبه اول است.

فاکتورهای ایمنی, زیستی, مدیریت بحران, تونل شهری, تحلیل سلسله مراتبیAHP