مصیب غلامی - دانش آموخته ی دکتری ترویج کشاورزی، دانشگاه رازی
امیرحسین علی بیگی - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه رازی
عبدالحمید پاپ زن - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه رازی

زمینه و هدف: مشکلات پیش روی حوزه کشاورزی استان کرمانشاه از قبیل؛ انتشار گازهای گلخانه­ای، فرسایش خاک، مصرف بیش از حد سموم و کودهای شیمیایی موجب گردیده که در این استان چاره­ای جز روی آوردن به کشاورزی حفاظتی وجود نداشته باشد. علیرغم فعالیت­ها و برنامه­های ترویجی جهت ترویج کشاورزی حفاظتی، این امر با استقبال چندانی از سوی کشاورزان مواجه نگردیده است و انگشت شماری از کشاورزان یافت می­شوند که کشاورزی حفاظتی را به­کار می­گیرند. بنابراین پژوهش حاضر به آسیب شناسی عدم پذیرش کشاورزی حفاظتی در استان کرمانشاه پرداخته است. روش بررسی: جامعه تحقیق در این پژوهش، کارشناسان دفتر کشاورزی حفاظتی در سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه و متخصصان حاضر در زمینه کشاورزی حفاظتی می­باشند. شناسایی نمونه­ها به صورت هدفمند و با استفاده از نمونه­گیری با حداکثر تنوع بود. ابزار گردآوری داده­ها مصاحبه و تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل محتوا و مدل پاردایمیک گرندد تئوری انجام گرفت. یافته­ها: نتایج نشان داد که عوامل بی­شماری وجود دارند که مانع از پذیرش کشاورزی حفاظتی توسط کشاورزان شده است که از آن جمله می­توان به عواملی از قبیل عدم حمایت­های دولتی، مشکلات اقتصادی و فرهنگی، عدم دسترسی به تجهیزات و ..... نام برد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته­های پژوهش مبنی بر وجود موانع حمایتی، اقتصادی و فرهنگی و ... و عدم توانایی کافی کشاورزان در برخورد و رویارویی با این معضلات و مشکلات، به برنامه­ریزان و سیاستگزاران امر ترویج و توسعه کشاورزی حفاظتی توصیه می­گردد که با رفع موانع موجود و برگزاری دوره­های آموزشی مناسب و بازدیدهای میدانی نسبت به ترویج کشاورزی حفاظتی اقدام نمایند.

کشاورزی, کشاورزی حفاظتی, مدل پاردایمی, پذیرش, استان کرمانشاه