بررسی روند و الگوی توزیع مکانی کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از شاخص های کیفی آب (مطالعه موردی دشت همدان-بهار)
عنوان مقاله: بررسی روند و الگوی توزیع مکانی کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از شاخص های کیفی آب (مطالعه موردی دشت همدان-بهار)
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-22-7_030
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-22-7_030
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
عاطفه نورکی - دانشجوی دکتری گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده علوم آب، دانشگاه شهید چمران.
عبدالرحیم هوشمند - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز . (مسوول مکاتبات)
خلاصه مقاله:
عاطفه نورکی - دانشجوی دکتری گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده علوم آب، دانشگاه شهید چمران.
عبدالرحیم هوشمند - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز . (مسوول مکاتبات)
زمینه و هدف: امروزه آگاهی از کیفیت منابع آب زیرزمینی، روند و بررسی تغییرات مکانی آن در برنامهریزی و مدیریت پایدار منابع آب از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آب زیرزمینی، انتخاب بهترین شاخص و پهنهبندی آن جهت مدیریت منابع آب زیرزمینی دشت همدان-بهار است. روش بررسی: در این پژوهش به منظور بررسی روند تغییرات پارامترهای کیفی آب، محاسبه شاخصهای کیفی و پهنهبندی آن از دادههای کیفیت شیمیایی دشت همدان-بهار در بازه زمانی ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۳ استفاده شد. پارامترهای شیمیایی آب شاملTDS ، Na، SO۴، THو pHدر ۲۵ حلقه چاه اندازهگیری شد و با به کارگیری دو آزمون غیرپارامتری من-کندال و تخمینگر شیب سن، وجود روند معنیدار برای سری زمانی سالانه در سطح معنیداری ۹۵ و ۹۹ درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین شاخصهای کیفیت آب (WQI، WQIAmerican وCWQI) بهصورت سالیانه محاسبه و از روش مقایسهای جیل جانویک برای مقایسه شاخصهای مورد نظر استفاده شد. سپس به وسیلهی سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مناسبترین روش درونیابی جهت پهنهبندی بهترین شاخص کیفی آب از میان روشهای درونیابی معین (IDW، RBF، LPI و GPI) انتخاب شد. یافتهها: نتایج این تحقیق نشان داد که ۴ درصد از متغیرهای کیفی دارای روند افزایشی معنیدار، ۱۲درصد دارای روند کاهشی معنیدار و ۸۴ درصد بدون روند بودهاند. براساس شرایط موجود کیفیت آب زیرزمینی دشت همدان-بهار با استفاده از شاخصهای WQI، WQIAmerican و CWQI به ترتیب در طبقه خوب، خوب و بد قرار داشت. بحث و نتیجهگیری: براساس نتایج حاصل از مقایسه روشهای مختلف درونیابی، روش RBF نسبت به روشهای دیگر برتری داشت و از دقت بالا و خطای پایینی برخوردار بوده است لذا درونیابی با این روش صورت گرفت. در پایان مقایسه نقشههای پهنه بندی مکانی شاخص WQI نشان داد که در ابتدا و انتهای دوره آماری ۱۰ ساله مورد بررسی میزان شاخص در کل سطح دشت یک روند کاهشی دارد.
کلمات کلیدی: آزمون من-کندال, تخمین گر شیب سن, شاخص کیفی آب, پهنه بندی, دشت همدان-بهار
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1287344/