سولماز مرصعی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
جعفر یعقوبی - عضو هیات علمی مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
یداله رجایی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

نظام یادگیری سیار یک نظام آموزشی است که با ارائه امکانیادگیری شخصی در هر زمان و هر مکان قادر به رفعمحدودیت های نظام آموزش حضوری م یباشد. این نظامیادگیری برای آموزش افرادی که به دلیل تعهدات شخصی یاشغلی قادر به شرکت در کلا سهای آموزش حضوری نیستندمورد استفاده قرار می گیرد. پذیرش این نظام آموزشی و کاربردآن توسط مدیران و تصمیم گیران نیازمند زمینه سازی مناسبمی باشد. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف شناخت نگرشمدیران تعاون یهای کشاورزی نسبت به کاربرد نظام یادگیریسیار در آموزشهای ضمن خدمت تعاون یها انجام گرفته است.جامعه آماری این تحقیق توصیفی- همبستگی را مدیران واعضای هیئت مدیره تعاونی های کشاورزی استان زنجان تشکیلدادند که تعداد 176 نفر از آن ها بر اساس فرمول کوکران باروش نمون هگیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخابشدند. برای جمع آوری اطلاعات از جامعه آماری طرح ازپرسشنامه استفاده شد. برای تعیین اعتبار پرسشنامه، از آزمونراهنما توسط 30 نفر از مدیران و اعضای هیئت مدیرهتعاونی های کشاورزی استفاده گردید و ضریب کروبناخ آلفا برابر0,92 محاسبه شد. نتایج نشان داد در کل نگرش اعضای هیتمدیره تعاونی های کشاورزی به کاربرد یادگیری سیار درآموزش تعاونی ها مثبت و مساعد می باشد. علاوه بر این،عوامل درک مزایا و محدودی تهای یادگیری سیار، پایین بودنکیفیت برنامه های آموزشی و علاقه و انگیزه فراگیران نسبت بهیادگیری به عنوان مهمترین عوامل مؤثر بر نگرش شناساییشدند. همچنین نتایج نشان داد بین محل فعالیت و نگرش بهیادگیری سیار ارتباط معنی داری وجود دارد

یادگیری سیار، نگرش، آموزش، تعاونی کشاورزی