بررسی عوامل موثر بر بازده حذف مواد آلی در راکتور بافلدار بی هوازی مجهز به سامانه الکترولیز
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 22، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 164
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-22-4_002
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: در پی نتایج تحقیقات پیشین حاصل از به کارگیری فرآیند الکترولیز جهت افزایش کارآمدی راکتور بافلدار بیهوازی، تحقیق حاضر با هدف بررسی عملکرد این راکتور (EABR) برای تصفیه فاضلاب در زمان ماندهای هیدرولیکی، چگالی جریانهای الکتریکی و بارگذاریهای آلی مختلف صورت گرفته است. روش بررسی: یک پایلوت نیمه صنعتی از راکتور بافلدار بیهوازی با حجم کلی L ۷۲ به سامانه الکترولیز با الکترودهایی از جنس آهن مجهز گردید. در این راستا بازده حذف COD و مدت زمان لازم برای سازگاری باکتریها با شرایط جدید به عنوان فاکتورهای معرف عملکرد راکتور بررسی شدند. یافتهها: با کاهش زمان ماند هیدرولیکی، از ۴۵ به ۳۸ و ۲۹ ساعت، بازده حذف COD از ۶/۷۷ به ترتیب به ۹/۷۴ و ۲/۷۲ درصد رسید. با کاهش چگالی جریان الکتریکی از ۳ به ۲، ۱ و ۵/۰ میلی آمپر بر سانتیمتر مربع، بازده حذف COD از ۶/۷۷ به ترتیب به ۵/۷۳، ۲/۷۱ و ۰/۷۰ درصد تنزل یافت. همچنین با افزایش بار آلی ورودی از ۷۰۰ به ۲۴۰۰ میلیگرم بر لیتر، بازده حذف COD از ۶/۷۷ به ۲/۹۰ درصد رسید. بحث و نتیجهگیری: در بین عوامل موردبررسی، تغییرات زمان ماند هیدرولیکی، کمترین تاثیر را بر بازده حذف COD داشت. با توجه به بررسیهای انجام شده، مدتزمان لازم برای رسیدن راکتور به شرایط پایدار در بارهای آلی ۷۰۰، ۱۰۰۰، ۱۵۰۰، ۲۰۰۰ و ۲۴۰۰ میلیگرم بر لیتر به ترتیب ۳، ۵، ۵، ۶ و ۸ روز میباشد که کوتاهتر از مدت زمان لازم برای پایداری راکتور ABR است. درنتیجه ادغام راکتور ABR با فرآیند الکترولیز راه حل مناسبی بهمنظور ارتقای عملکردی آن میباشد.
Keywords:
Authors
گاگیک بدلیانس قلی کندی
دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، (نویسنده مسئول)پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور، تهران، ایران
بهنام اینانلو بکلر
کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مریم عموعموها
دکترای مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :