مریم رسولی - دانش آموخته کارشناس ارشد جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
کامبیز طاهری آبکنار - دانشیار گروه جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
مهرداد قدس خواه - دانشیار گروه جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
ابوذر حیدری صفری کوچی - دکتری جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران. (مسوول مکاتبات).

زمینه و هدف : در سالیان اخیر بیماری بلایت یا سوختگی شمشاد که عامل آن نوعی قارچ است از غرب اروپا گسترش یافته و به جنگل­های هیرکانی رسیده است. در این مطالعه هدف این است که تاثیر عملیات پرورشی را که باعث کاهش رطوبت و دمای این توده­ها می­شود در کنترل این بیماری مورد تحقیق قرار دهیم. روش بررسی: برای انجام پژوهش سطحی معادل ۳ هکتار در سری ۱ گمبل در جنگل­های لاهیجان انتخاب شد که بخشی از آن دست نخورده و به عنوان شاهد و بخشی نیز دارای طرح جنگلداری بود. تمام درختان دو توده به روش صد درصد اندازه­گیری و متغیر قطر برابر­سینه برای تمام گونه ها و متغیر­های­کمی قطر برابر سینه، قطر یقه، ارتفاع، تعداد زاد­آوری در سه کلاسه و همچنین متغیر­های کیفی درختان شمشاد ازجمله درصد شادابی برگ، سرشاخه و تاج درختان ثبت و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج متغیر­های کمی قطر تاج، ارتفاع، سطح مقطع و تعداد زادآوری درکلاسه­ ارتفاعی کمتر از ۳/۱ متر و شادابی برگ، سرشاخه و تنه درختان شمشاد در توده­ مدیریت شده دارای شرایط بهتر ارزیابی شد و در مورد نمونه­های شاهد فقط تعداد در هکتار کل زاد آوری منطقه­ شاهد شرایط بهتری را دارا بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به­دست آمده در این مطالعه می­توان عنوان کرد که اعمال مدیریت در توده­های آلوده به بلایت شمشاد با کاهش رطوبت محبوس زیر تاج درختان، از گسترش بیماری جلوگیری کرده و مقاومت پایه­ها نسبت به این بیماری را افزایش می­دهد.

زادآوری- شمشاد, بلایت, شادابی, بیماری, جنگل هیرکانی