علی صابرنژاد علویان - دانش آموخته ی دوره ی دکتری تخصصی حقوق بین الملل عمومی،گروه عمومی و بین الملل ، دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی،واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،ایران، تهران
مرتضی نجفی اسفاد - عضو هیات علمی بازنشسته دانشگاه علوم قضایی و مدعو گروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی،واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، تهران.(نویسنده ی مسئول).

اصل احتیاط جایگاه بسیار مهمی در پیشگیری از وقوع خسارات زیست محیطی دارد و برای دست­یابی به توسعه پایدار، باید سیاست های محیط زیستی بر اساس اصل عمل احتیاطی بنا شود. این اصل در کنار دیگر اصول زیست­محیطی به عنوان قاعده­ای طلایی در جهت جلوگیری از وقوع خسارات زیست­محیطی نقش ایفا می­نماید. جایگاه اساسی اصل مذکور در محیط زیست دریایی در پیشگیری از « آلودگی دریایی» و نیل به «حق بر محیط زیست سالم دریایی» می­باشد. رویه­ی قضایی دیوان بین­المللی حقوق دریاها نقشی اساسی در شناسایی و تنویر زوایای پنهان این اصل در حقوق محیط زیست دریایی داشته­است که در قضیه­ی« ماهی تن آبی باله» این موضوع به وضوح مبرهن گردیده و دیوان بین­الملل حقوق دریاها به بررسی و تحلیل چگونگی اجرای این اصل در حقوق بین­الملل دریاها پرداخته است. مقاله حاضر به بررسی و واکاوی این اصل در حقوق دریاها و نقش دیوان بین­المللی حقوق دریاها در این زمینه پرداخته است. یافته­های مقاله حکایت از آن دارد که این اصل در حقوق بین­الملل محیط زیست نقش مهمی را ایفاء می­نماید و محیط زیست حقوق بین­الملل دریاها نیز از این قضیه مستثنی نبوده و رویه­ی قضایی بین­المللی در قضیه­ی ماهی تن آبی باله بر این مهم تاکید داشته است.

اصل احتیاط, محیط زیست, آلودگی دریایی, اصل جلوگیری, رویه ی قضایی