مطالعه رودخانه کارون در بازه اهواز بعنوان مسیر حمل و نقل شهری - گردشگری

استفاده از رودخانه کارون بعنوان مسیر حمل و نقل مسافر و بار از دیرباز در بسیاری از کشورها بعنوان یک گزینه اقتصادی، فنی و گردشگری مورد توجه بوده است. درخوزستان متاسفانه علیرغم داشتن رودخانه های متعدد بخصوص کارون این امر تاکنون درحد یک آروز باقی مانده است. مقاله حاضر، که مستقلا توسط گروه های حمل و نقل و مهندسی رودخانه شرکت طرح نواندیشان تهیه شده است، با دیدی متفاوت ازمطالعات گذشته استفاده از رودخانه کارون را در محدوده اهواز بعنوان مسیر حمل و نقل مسافر و گردشگر مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. بدین منظور هشت ایستگاه اتوبوس در این محدوده جانایی شده و سپس هزینه و زمان جابجایی مسافر از طریق خشکی (تاکسی) و خشکی – آبی (تاکسی – اتوبوس آبی) از دیدگاه مسافرین مقایسه شده است. نتایج محاسبات نشان داد از 54 مسیر ممکن جابجایی از طریق رودخانه ، 21 مسیر از نظر اقتصادی توجیه داشته و سایر مسیرها از نظر گردشگری قابل استفاده می باشند. در بخش دیگری از این مقاله امکانات مورد نیاز، محدودیتهای موجود و سایر مزایای ایجاد شده در اثر احداث این ایستگاه ها بررسی شده است.

Keywords:

اتوبوس آبی , حمل و نقل درون شهری , گردشگری , رودخانه کارون