بررسی تاثیر محلول پاشی نانوذره منیزیم برصفات مورفوفیزیولوژیکی ارقام آفتابگردان تحت تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی نانوذره منیزیم بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک آفتابگردان تحت شرایط خشکی آزمایشی به صورت کرت­های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ و ۹۸-۱۳۹۷ با سه تکرار در مزرعه واقع در بخش دانه­های روغنی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال بذر انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در دو سطح آبیاری نرمال و تنش خشکی و ارقام آفتابگردان شامل فرخ، شمس، قاسم و برزگر و زمان کاربرد نانوذرات منیزیم در سه سطح بدون محلول پاشی، محلول پاشی در مرحله گلدهی و مرحله پرشدن دانه بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش میزان ارتفاع، تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، قطر طبق، عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن شد ولی محلول پاشی نانوذره منیزیم باعث بهبود اثر تنش خشکی و افزایش صفات مورفولوژیک شد. تنش خشکی باعث افزایش (۱۳ درصد) شاخص نشت الکترولیت و کاهش (نه درصد) محتوای نسبی آب برگ شد، ولی نانوذره منیزیم باعث کاهش (نه درصد) محتوای شاخص نشت الکترولیت و افزایش (۱۰ درصد) محتوای نسبی آب برگ شد. واکنش­ ارقام به سطوح تنش یکسان نبود و در کل ارقام برزگر، شمس، قاسم و فرخ بیش ترین تحمل را نسبت به تنش خشکی از خود نشان دادند، به طوری که بیش ترین میزان عملکرد دانه (۵۳/۳۴۲۷ کیلوگرم در هکتار) و درصد روغن (۹۶/۴۳ درصد) مربوط به رقم برزگر بود.

Keywords:

تنش خشکی , درصد روغن , قطر طبق , عملکرد دانه , نانوذره منیزیم