محمدسینا عباس زاده - دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران
شاهین فکور - گروه علوم درمانگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران
لقمان اکرادی - گروه پاتوبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران

زمینه مطالعه: زخم شیردان یک بیماری گوارشی در نشخوارکنندگان به شمار می رود که متناسب با نوع آن نشانه های بالینی متفاوتی دارد؛ زیان های اقتصادی زخم شیردان شامل کاهش تولید شیر و تلفات می باشد.هدف: تعیین شیوع زخم شیردان و نوع آن، تغییرات پاتولوژیک، الکتروکاردیوگرافی و هماتولوژی می باشد.روش‎کار: تعداد ۴۰۰ راس گاو در دو جنس و در گروه های سنی ۲-۱، ۳-۲، ۴-۳ و بیشتر از ۴ سال در سه فصل سال به صورت تصادفی انتخاب شدند پس از انجام الکتروکاردیوگرافی، خون گیری به عمل آمد و زخم های شیردان، مورد مطالعه ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژی قرار گرفتند.نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که ۵۱ مورد (۷۵/۱۲درصد) از کل نمونه ها مبتلا به زخم شیردان بودند. تمام زخم ها از نوع ۱ و تحت نوع های a۱، b۱، c۱، d۱ تشخیص داده شدند. نتایج الکتروکاردیوگرافی در ۷/۶۸ درصد موارد انواع آریتمی را نشان دادند که بیشترین نوع آن ها آریتمی و تاکی کاردی سینوسی بود. نتایج آزمایش های خون شناسی نوتروفیلی و کاهش MCHC را در گاوهای مبتلا به زخم شیردان به صورت معنی داری نشان داد (۰۵/۰>p )، ارتباط معنی داری بین شیوع زخم شیردان با آریتمی، سن، جنس و فصل نشان داده شد. همچنین ارتباط آماری معنی داری میان تغییرات الکتروکاردیوگرافی و تغییرات هماتولوژی در گاوهای مبتلا مشاهده شد (۰۵/۰>p ).نتیجه­گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر شیوع بالای زخم شیردان را در منطقه نشان داد و همچنین بیان کرد که تغییرات الکتروکاردیوگرافی و خون شناسی می توانند درکنارسایر یافته ها به تشخیص بیماری کمک کنند.

زخم شیردان, گاو, الکتروکاردیوگرافی, هماتولوژی, هیستوپاتولوژی