طراحی بهینه سامانه کنترل پیشرانش تک مولفه ای آب اکسیژنه برای یک سامانه انتقال مداری ماهواره تحت عدم قطعیت
Publish place: Aerospace Knowledge and technology Journal، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 287
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AKT-9-2_014
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
Abstract:
در نظر گرفتن عدم قطعیت یک بخش جداناپذیر در مسائل طراحی صنعتی و نزدیک به واقعیت است. در نظر نگرفتن این عدم قطعیتها در طراحی میتواند منجر به کاهش کارایی سامانه و حتی بدتر در برخی از مسائل موجب شکست ماموریت به طور کامل شود. در پژوهش حاضر به پیادهسازی یکی از روشهای طراحی تحت عدم قطعیت یعنی بهینه سازی بدترین حالت برای طراحی یک سامانه پیشرانش تک مولفه ای آب اکسیژنه پرداخته شده است. روش پیشنهادی در این پژوهش شامل دو نوع عدم قطعیت شناختی و غیر شناختی نیز میشود. این روش با جداسازی پارامترها و متغیرهای طراحی برای هر سه نوع بیان عدمقطعیت تنک،تک بازه و چند بازهای به جستجوی نقطه بهینه به کمک الگوریتم ژنتیک میپردازد. طراح در انتخاب نوع توزیع بی تاثیر بوده و نوع توزیع بسته به دادههای موجود تعیین میشود. به عبارت دیگر حتی عدم قطعیت در نوع توزیع و پارامترهای آن نیز مدنظر قرار گرفته است. همچنین برای تخمین پارامترهای توزیع از روش مبتنی بر حداکثر درستنمایی استفاده میشود.
Keywords:
طراحی تحت عدمقطعیت , بهینه سازی بدترین حالت , سامانه پیشرانش پراکسید هیدروژن , عدم قطعیت شناختی , عدم قطعیت داده های بازه ای
Authors
محمد فاتحی
دانشجوی دکتری / دانشکده فناوری های نوین و مهندسی هوافضا، دانشگاه شهید بهشتی
علیرضا طلوعی
عضو هیات علمی / دانشکده فناوری های نوین و مهندسی هوافضا، دانشگاه شهید بهشتی
بهروز کشته گر
عضو هیات علمی / دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه زابل
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :