نقش و تاثیر عناصر طراحی بر کیفیت آسایش حرارتی (Thermal comfort) اقامتگاه های بوم گردی در مناطق گرم و خشک (مطالعه موردی: روستای دهسلم نهبندان)

سکونتگاه ها و اقلیم دو سیستم انسان ساخت و طبیعی هستند که تاثیر گذاری تنگاتنگی بر یکدیگر دارند. اقلیم هر مکان جغرافیایی، به سبب اثر م ستقیم بر شرایط آ سایش حرارتی آن منطقه، محدودیت هایی را نیز در زمینه طراحی معماری به همراه دارد به نحوی که بایست در انتخاب عناصر طراحی به سبب اثرگذاری بر تامین آسایش حرارتی، دقتی مضاعف نمود. این موضوع در توسعه روستایی و یا شهرهای کوچک که الزامات توسعه شهری در مقیاس کلان را ندارند، نمود بیشتری پیدا می کند. اما نکته قابل توجه، شیوه انتقال دانش این شکل از طراحی به سکونتگاه هایی از این دست می باشد. زیرا توسعه دانش در هر شاخه ای نیازمند وجود الگویی عینی و توجیه اقت صادی می با شد. با این رویکرد، ساختمان هایی با بهره برداری اقت صادی ظرفیت انتقال دانش این شکل از طراحی را دارا هستند. لذا این پژوهش با بررسی نقش و تاثیر عناصر طراحی بر کیفیت آسایش حرارتی در اقامتگاه های بوم گردی واقع در اقلیم گرم و خشک به عنوان گسترده ترین پیکره اقلیمی ایران و در روستای دهسلم به سبب بهره مندی از ظرفیت گردشگری ناشی از همجواری با بیابان لوت به عنوان نخستین میراث طبیعی ایران که دارای ثبت جهانی می باشد، تلاش دارد تا با هدف گذاری کاربردی و بکارگیری روش کیفی، با استفاده از نرم افزار اقلیمیClimate Consultant، مولفه های شکل دهنده تکنیکی در ساختار معماری با قابلیت اثر گذاری بر کیفیت آسایش حرارتی بناهای اقلیم گرم و خشک را استخراج و به تبیین نحوه عملکرد آنها بپردازد.

Keywords:

عناصر طراحی , آسایش حرارتی , اقامتگاه بوم گردی , اقلیم گرم خشک