CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

چشم انداز آسیب پذیری خشکسالی استان خراسان جنوبی در قرن ۲۱

عنوان مقاله: چشم انداز آسیب پذیری خشکسالی استان خراسان جنوبی در قرن ۲۱
شناسه ملی مقاله: LUTDT02_057
منتشر شده در دومین کنفرانس بین المللی بیابان لوت با رویکرد گردشگری در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

ایمان بابائیان - استادیار، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد
عاطفه عرفانی - دانش آموخته دکتری اقلیم شناسی، دانشگاه سبزوار
علیرضا انتظاری - دانش آموخته دکتری اقلیم شناسی، دانشگاه سبزوار
محمد باعقیده - استاد، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه سبزوار
راهله مدیریان - کارشناس ارشد پژوهشی، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد
مریم کریمیان - کارشناس ارشد پژوهشی، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد

خلاصه مقاله:
آسیب پذیری خشکسالی (Drought Vulnerability Index) آسیب پذیری جوامع انسانی را نسبت به مخاطره خشکسالی با در نظر گرفتن سه مولفه سطح مواجهه، ظرفیت سازگاری و حساسیت ارزیابی میکند. گرمایش جهانی موجب افزایش محسوسی در آسیب پذیری اقلیمی مناطق مسکونی شده است. خشکسالی از مولفه های مهم در آسیب پذیری اقلیمی است. استان خراسان جنوبی یکی از استانهای واقع در حاشیه دشت لوت است که در دهه اخیر از خشکسالی رنج برده است. این تحقیق با هدف کمی سازی نمایه آسیب پذیری ناشی از خشکسالی دوره مشاهداتی و پیش نگری آینده آن در این استان انجام شده است. برای این منظور سطح مواجهه، سازگاری و حساسیت پذیری مناطق شهری استان در دوره مشاهداتی (۱۹۸۶-۲۰۰۵) و دوره های آینده ۲۰۲۱-۲۱۰۰ تحت دو سناریوی متوسط (RCP۴.۵) و بدبینانه (RCP۸.۵) محاسبه شد. از سه سری داده اقتصادی-اجتماعی و هواشناسی در دوره مشاهداتی و داده های مدلهای گردش کلی CanESM، GFDL و CNRM برای دوره پایه و آینده استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نمایه آسیب پذیری خشکسالی استان که دوره مشاهداتی بین ۱۶ تا ۳۹ (عدد بیبعد بین ۰ تا (۱۰۰ میباشد، در آینده نزدیک (۲۰۲۱ -۲۰۴۰) و آینده دور (۲۰۸۱-۲۱۰۰) به ترتیب به محدوده های ۲۲-۴۳ و ۵۴-۷۳ افزایش خواهند یافت که نشاندهنده افزایش حدود ۱۸ و ۱۳۰درصدی نمایه آسیب پذیری میانگین استان نسبت به خشکسالی است. در این بین شهرستانهای به نسبت برخودار و دارای زیرساختهای اقتصادی اجتماعی مناسب مانند طبس و بیرجند با کمترین افزایش آسیب پذیری (حدود ۵۰ درصد)، در حالیکه شهرستانهای با زیرساختهای ضعیف اقتصادی و دارای ظرفیت کم سازگاری مانند سربیشه، بشرویه و سرایان بیشترین افزایش آسیب پذیری خشکسالی مواجه خواهند شد. به دلیل عدم امکان کاهش سطح مواجهه خشکسالی و تا حدی میزان حساسیت استان به خشکسالی، لازم است سیاستگزاران کلان استان با اتخاذ سیاستهای سازگاری با خشکسالی، پیامدهای اقتصادی اجتماعی ناشی از ان را در استان کاهش دهند.

کلمات کلیدی:
آسیب پذیری ، خشکسالی، خراسان جنوبی، CMIP۵، سناریوی RCP

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1288204/